Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Postojeniezależnieodtego,czybliskostacjiczynie,
czywzbudzajątęsknotęczyzazdrość,bywająbardzo
potrzebne.Możnanietylkorozprostowaćkości,wykonać
kilkaniezbędnychćwiczeń,pozbyćsięzdrętwieniaibólu
mięśni,aletakżeprzewietrzyćwagon,zaopatrzyćsię
wśnieg.Noitrzebakonieczniewyrzucićzmarłych.
Alebywaitak,żeniewolnonikomuwysiąść.Konwojent
uchyladrzwiiumarłegotrzebapoprostuzsunąć.
Tookropne,bozwłokizapadająsięwśniegu.Kiedyjest
ichwięcej,jedenleżynadrugim.Biedne,maleńkieciałka
dziecitrafiająnazewnątrzostatnie.Znajdującsię
nawierzchu,wyglądająjakwyrzutsumienia.Zdająsię
wołaćmatkęopomoc,błagaćomożliwośćpowrotu.
Tojestnajgorszezewszystkiego.
Początkowoludzieprzeżywająszok.Rodzinyzmarłych
zupełniesobieztymnieradzą,alewmiaręupływuczasu
ludzkiesumieniatępiejąiwobliczuniemocy,doserc
zaczynawkradaćsięobojętność.Zpewnościąteobrazy
pozostanąwpamięcinazawsze,leczcóżmożna
natoporadzić,skorokonwojenciniepozwalająnawięcej.
Polastarasięjakośtrzymać,chcebyćuczynna.Jako
najstarsza,dbaorodzeństwo.Próbujepomagaćinnym,
aleicorazczęściejdopadazwątpienie.Zwłaszcza
żemamaznowuniedomaga.Chorobaprawdopodobnie
wróciła,gdyżponowniezobojętniałanawszystko.Prawie
sięnieodzywa,zupełniejakbyżyławswoimświecie.
Nawetpłacznajmłodszejcóreczkiniejestwstaniejej
zmobilizować.Wtejsytuacjidziewczynaczujesię
zagubiona,bezsilna,niczemuniemożezaradzić.Dwoisię
itroi,ojciecpróbujepomóc,aleionzapadłsięwsobie.
Stratagospodarstwapozbawiłagowoliżycia.Apolonia
niepoznajeswojegotaty.Wsytuacji,wktórejsię
znalazła,czujesiębardzoosamotniona,
odpowiedzialność,jakananiąspada,jestnie
doudźwignięcia.
WpewnymmomencieodzywasięGąskowa: