Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wyrazów,mówiąc,żemożeiśćsobiedoswegoszwagra
grajka.Synstojącywprzedpokoju,usłyszawszytesłowa,
wybiegłwjednejchwili,skoczyłnakoniaioddaliłsię
galopem.Wciemnościuderzyłczołemogałęźizabiłsię
namiejscu.
–Abiednajegożona?–zapytałaAmeliazedrżeniem.
–Umarłanastępnegodnia,pozostawiwszynaświecie
synka.
–Tocośokropnego–zawołałFilip.–Tenwypadekmógł
bardzowpłynąćnapanaMorville’a.
–Całebiesiadującetowarzystwo,jakkolwiekzłożone
zludzinieodznaczającychsiędelikatnościąuczuć,wprzód
jeszcze,nimpułkownikHarewood,wezwanyprzezsłużbę,
zdecydowałsiępowiadomićozaszłymwypadku,
oburzonebyłotąsrogościąojca.Niemawtymnic
dziwnego,żeodtądpanMorvillestałsięzupełnieinnym
człowiekiem.
–Towtedywezwałonmegoojca–powiedziałFilip–
leczktogodotegonamówił?
–ZnaszdompułkownikaHarewoodawStylehurst?
Kilkalattemu,kiedywSaint-Mildredwmodziebyły
wyścigikonne,panMorville,pułkownikHarewoodikilku
innychludzitegopokrojunajęlitendom,ażebywnim
spędzaćczaswyścigów.Służbaichprowadziłasię
wsposóbnadzwyczajgorszącyiuciążliwydlacałej
parafiiibratmójzmuszonybyłwdaćsięwcałąsprawę
ipoczynićpewneuwagi.PanMorvillezpoczątku
rozgniewałsię,leczpóźniejpostąpiłlepiejniżinni.Sądzę,
żeodwagaiszczerośćmegodrogiegobratamusiała
musięspodobać.Tenzaśzdrugiejstronyumiałocenić
szlachetnerysy,którychpomimowszelkichwad
charakterpanaMorvilleniebyłpozbawiony.Widziałem
goraztylkoimogępowiedzieć,iżnigdywżyciunie
spotkałemczłowiekawyglądającegobardziej
