Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Początkimitologiczne
39
Zakonieczneuznałspisanieujednoliconychrodowodówcesarskich,uporządkowanie
podańistworzeniewiarygodnejorazpozbawionejzakłamańifałszerstwjednolitejwer-
sjidziejówcesarstwa,gdyżjedynieznajomośćDprawdziwychwydarzeństanowiwątek
iosnowępolitykipaństwa,stanowiszerokąpodstawęmonarchii”
3
.Napoleceniewładcy
nadwornyopowiadaczHiedanoArespamiętałróżneustneprzekazy,podaniaiopowieści,
atakżewspomnianekronikiTeikiiKyūji,aleniepowstaławówczasujednoliconawersja
spisana.Dokonanotegozapanowaniacesarzowej-władczyni,43.-Genmei(661-721,
pan.707-715),zrozkazuktórejwysokirangąurzędnikdworskiŌnoYasumaro(?-723)
miałpoprawićwszystkiebłędy,Duporządkowaćispisaćstarepodania,którychsięzwoli
władcynauczyłrecytowaćHiedanoAre”(Kojiki1986,s.43).Takteżsięstało.W712roku
Kronikadawnychwydarzeń,wynikwieloletniegoprocesueliminowaniainformacjiuznanych
zafałszyweidopisywaniainnych,uznanychzaprawdziwelubniezbędne,byłagotowa.
Autor-kompilator,porządkującmateriał,musiałzpewnościązrezygnowaćzwieluwątków,
zostawiającjedyniete,któresłużyłyjegowizjidziełaipostawionymcelom,głównieglory-
fikacjiroducesarskiego.
Kojiki,zapisaneokoło50tysiącamiideogramów,podzielononawstępitrzyksięgi.
Wstępnapisanowjęzykuchińskim,aresztęzwojówpojapońsku,alezapomocąideogra-
mówchińskich,gdyżniebyłojeszczepismajapońskiego.WznacznejczęściKojikiużyto
tychznakówsemantycznie(kanbun),alekoniecznośćzapisaniawyrazówniemających
swychodpowiednikówwjęzykuchińskimsprawiła,żewniektórychfragmentachideogramy
wykorzystanojakosymbolefonetyczne(kana).Rozróżnienietychzapisówstanowinieby-
wałyproblemdlatłumaczy.
WewstępiekompilatorŌnoYasumarowyjaśniaokolicznościpowstaniakronikiijej
zakres,wspominaoproblemachzwiązanychzeswąpracą,ocesarzuTenmu,któryzlecił
zebraniemateriałówHiedzie,atakżewychwalawładczynięGenmei,naktórejpolecenie
podjąłsięspisaniaKojiki.Księgapierwszakronikizawierazaryskosmogoniiiteogonii,
akończysięnazejściuboskiegopotomkanaziemię(czyliWyspyJapońskie).Wksiędze
drugiejprzedstawionoprocespodporządkowywaniaJaponiiniebianom,którydoprowadził
dozałożeniastolicycesarstwawKashiharzenaPółwyspieKii,wpóźniejszejkrainieYamato
(obecnieprefekturaNara)izajęciajapońskiegotronuprzezpierwszegocesarza,potomka
bóstw.Omówionotakżedziejekolejnych15władców.Wksiędzetrzeciejzawartoopis
dalszych18panowańizakończononaczasachcesarzowej-władczyniSuiko.
Nihonshokitakżezostałaskompilowananapoleceniecesarskie,aopracowałjądo
720rokuwieloosobowyzespółpodkierunkiemksięciaToneriego(676-735),synacesa-
rzaTenmu.PodobniejakwprzypadkuKojikiwykorzystanowielewcześniejszych,wspo-
mnianychjużźródełpisanychiustnych,atakżeinne,jaknp.:przekazyrodowe,przekazy
chramówsintoistycznychiświątyńbuddyjskich,kronikichińskieikoreańskie,opisyoby-
czajówiziem(fudoki).Toostatnieźródłojestszczególnieważne,gdyżzgodniezpolece-
niemdworucesarskiegozpoczątkuVIIIwiekuzewszystkichprowincjiJaponiidostarczano
informacjidotyczącychichspecyfiki,czyligospodarki,nazewnictwa,topografii,obyczajów,
atakżelegendipodań.Niestetywcałościzachowałsiętylkojedentakiopis-Izumofudoki
(OpisyobyczajówiziemzprowincjiIzumo),ainnejedyniewefragmentach.
3
Kojiki,czyliKsięgadawnychwydarzeń,tłum.iprzypisyWiesławKotański,Warszawa1986,s.42(dalejjakoKojiki1986).
