Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wswojeręce.Nadlatująsamolotyidonaszychpiwnicteż
przybiegająludziezulicywposzukiwaniuschronienia.
Pozakończonymnalocieprzynosządonasrannych.
Towarzysząimichbliscy,którzyniechcąsięznimi
rozstać.Robisięunascorazciaśniej,jakwszalupie
ratunkowej.Przyzwalamnato.Pielęgniarkiisanitariusze
zachowująwspaniałyspokój.Pracujemy,jakbyśmybyli
zgranizesobąodlat.
Wieczoremdzwonidonasprzełożonasłużby
sanitarnejarmii–zadziwiające,aletelefonyjeszcze
działają–ioznajmia,żemamynatychmiastzwolnićcały
żeńskipersonelpomocniczy,którymastaraćsię
nawłasnąrękęopuścićmiastojeszczetejnocy.
Pielęgniarkinaradzająsięchwilę,potemprzychodzi
domniesiostraprzełożonaipyta,czyakceptujęich
odmowęwykonaniarozkazu.Ważniejszejestdlanich
pozostaćprzyrannych.Mówięjej,jakbardzojestemrad
ztakiejdecyzji.Pozostalizatrudnieniotrzymująoficjalnie
zwolnieniezpowoduzagrożeniazestronyRosjan.
Ponieważjednakniechcąsięrozstaćzpielęgniarkami,
wszystkozostajepostaremuimożnapracowaćbez
zakłóceń.
Tymczasemwsalioperacyjnejpojawiłsięznówbyły
ordynatorkliniki,doktorHetzer.Trzymanogoprzezkilka
dninajakiejśwojskowejplacówce,apojejlikwidacji
pozostawionosamemusobie.Obiecanemiejsce
wsamochodziezostałozajęteprzezkogośinnego.
Maniedowładnogi,niechciałwięciśćpieszodoPillau
iwróciłdokliniki.Sprawiawrażenieprzybitegoijako
jedynyznasstalemówiorychłejśmierci.
28stycznia
Minęłaspokojnanoc.Odwczesnegorankagrubymi
płatkamipadaśnieg.Jesttakcicho,żetrzebaprzyjąć,
iżmiastojestjużwrękachnieprzyjaciela.Aleokoło
dziesiątejznówrozlegająsięstrzały.Nagleprzychodzi
midogłowy,żepastorzHaberbergupewniewłaśnie
zaczynazapowiadanenabożeństwo.Chwilowoniemanic
