Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
30
Edukacjajutra-WspółczesnystanetapówidziedzinedukacjiwPolsce
imores(złac.nobyczaje”).Oczywistestądwypływająimplikacje,jakiedeterminuje
pojawieniesięokreślonegosystemuedukacjiiwychowania,przedewszystkimzaś
ideologii.WażkiejestrównieżDurkheimowskiepojęcienormy,któreobecnieule-
głonaruszeniuizniekształceniu.Nietylkoscjentystyczny,komputacjonistyczny
modelludzkiejpsychikiwykształcawięcadekwatnądookreślonegowzorcakultu-
ry,danegojęzyka(logosu),obrazu-edukację,psychologięiantropologię,persaldo:
filozofię.Cozatymidzie,systemwzorówkulturowychprzekazywanychwprocesie
edukacjiproponujeokreślonemodele(modi)życiaiuprawianiakultury(wspo-
mnijmychociażbymodeleapolińskie,dionizyjskieczyfaustowskie,wdziejach
cywilizacjizachodniejwpisanewnmultiplikatywnąmacierzeksploracji”wzorów
kultury).
Kulturajestsuigenereisprojekcjązasadywyborudanegomodelunapraktykęży-
cia(np.npięknegożycia”jakuNietzschego).Nietzschetwierdził,iżnzłytomistrz,
którysprawia,żeuczeńnieprzerośniemistrza”
.Indywidualistycznygestelandowski
modelkulturyzachodniej,pragnienienżyciawłasnymżyciem”(jakzauważyłUlrich
Beck),podejmowanieniezależnychdecyzjiiniczymnieograniczonychwyborówsta-
nowiąegzemplarycznyisymptomatycznyrysrzeczywistościspołecznejepokipóźnej
ponowoczesności.ZkoleiwedługNicolasaRose,współczesnośćopierasięnaważ-
kimpryncypium,iżnieograniczonainieskrępowanawswoichwyborachizamie-
rzeniachjednostkajestpodstawowympodmiotemkultury.Takpojętewspółczesne
wzorcemusiodpowiedniokonotowaćpedagogiakulturowa,parexcellencezwrot
edukacyjnywkulturzeinarracjekulturowedotyczącepamięci.
Niebędziezbytnimnadużyciem,jeślimówiącojęzyku(logosie)jakodetermi-
nanciekultury,odwołamysiędostarożytnejkoncepcjiKlemensaAleksandryjskiego
-myślicielatworzącegonaprzełomieIIiIIIwiekun.e.AutorKobiercówgłosiłtezę
owyższościmowynadpismem.
Wpierwszejkolejnościmamytubowiemdoczynieniazbezpośrednimkontaktem
nauczycielazuczniem.Preceptormożezatemdostosowaćswójprogramnauczania
domożliwościucznia.PiotrSikora(2010)takrozwinąłtęzależność:nUczeńmoże
teżpytaćnauczycielaosprawyniejasne,tenzaś,sprawdzając,jakuczeńrozumiejego
słowa,podawaćdodatkowewyjaśnieniaizapobiegaćbłędnemurozumieniunauk
przezucznia.MetodaKlemensa,jakkolwiekidealniepasującadoteologiiapofatycz-
nej,sprawdzasięwprzypadkuzwrotuedukacyjnegowkulturze,azwłaszczawpro-
jekcielekcjimuzealnych,wktórychopróczeksponatuodbiorcamamożliwośćusły-
szeniaautentycznych,opartychnawyjątkowychfaktachiartefaktach,opowieści”3.
JeślizgodzimysięzTukidydesem,żehistoriajestfilozofiąuczącąpoprzezprzykłady,
możemywysnućwniosek,żemuzeaucząprzezmetaprzykłady,ponieważprzedsta-
wiająiinterpretująproblemyfilozoficzneilustrowaneprzezkonkretnewydarzenia
iprocesyhistorycznezrekonstruowanenapodstawieodkrytychfragmentóworaz
celowoopracowanychprojektów(Małecka,2013).
3
Zauważmynaprzykład,żepropozycjemuzealnikówniekiedyograniczająsiędonasyceniaekspozycjiskrótowy-
miznaturyhasłami,piktogramami,nieskomplikowanymiomówieniami;lekcjemuzealnemajązazadanieinspiro-
waćdowymianymyśli,aleteżciąglepodtrzymywaćuważnośćodbiorcyijegociekawość,bombardowaćikonicznymi
bodźcami.
