Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
bowiemgłównienakomunikacjiibudowieokreślonychprzekonańwśród
wszystkichuczestnikówprocesuedukacyjnego.Zmianazatem,któramapro-
wadzićdowzrostuodpornościpsychicznejnauczycieli,ucznióworazrodzi-
ców,atakżedowzrostuichmotywacjidouczestniczeniawszerokorozumia-
nymsystemieszkolnym,macharakterwewnętrzny,niezewnętrzny.
Biorącpoduwagędoświadczeniazachodnieicorazczęściejpotwierdza-
neempirycznieznaczenietechnikpsychologiipozytywnejwkształtowaniu
zmotywowanychuczniów,problematykaokazujesięwartazainteresowa-
nia.Zdolnościpoznawczeprzeciętnegoczłowiekaniepozwalająmuobec-
nienazapoznaniesięchociażbyzniewielkimprocentemdostępnejwiedzy,
co-wopiniiautorarozprawy-powinnomiećrównieżwpływnamodel
metodologicznywspółczesnejedukacji.Popierwsze,niejestobecniemożli-
we,abyuczeńwszkole„nauczyłsiꔜwiata,bowiedzaonimjestjużzbyt
złożona,skomplikowanaiwyspecjalizowana.Możenatomiastnauczyćsię
myśleniaoświecie,eksploracjiinteresującychgoobszarów,poszukiwania
izdobywaniawiedzy(wprzeciwieństwiedojejbezrefleksyjnegowchłania-
nia).Podrugie,zmotywowaniemłodegoczłowiekadoaktywnegoiefektyw-
negouczestnictwawprocesieedukacjibędziesięstawałocoraztrudniejsze.
Szkoła,wporównaniuzinnymi„źródłamiwiedzy”przestajebyćatrakcyjna,
m.in.zewzględunaprzeładowaniemateriałemipodtrzymywanietradycyj-
nego,bardzohierarchicznegoizdystansowanegowobecemocjiuczniaina-
uczyciela,sposobufunkcjonowania.
Wprzekonaniuautoradla„uczniaprzyszłości”ważnesąokreślonekom-
petencjepsychospołeczne,ajegoproflpoznawczywydajesiębyćdaleki
odtradycyjnegopojmowania„dobregoucznia”.Wmodelukształceniatra-
dycyjnegouczeństawianyjestwsytuacjiwyboru-jeślinajedenprzedmiot
poświęciwięcejczasu,będziegomiałmniejnainny,wkonsekwencjiczego
nastąpihierarchizacjaprzedmiotówszkolnych.Tradycyjnymodeltorównież
powszechneporównywanieirywalizacja,opartenatakichpojęciach,jak:ta-
lent,inteligencja,umiejętności.CarolDweck[2014]nazywatomodelemna-
stawionymnatrwałość,wktórymzakładasię,żekażdymazdefniowany,
wrodzonytalentiwynikającezniegopredyspozycje.Itoonewłaśniedecy-
dująosukcesieedukacyjnym.Nauczycielewierzącywzasadęgenetycznych
uwarunkowańiniezmiennościtalentów,komunikujątoswymuczniom
(świadomieinieświadomie),pogłębiającwnichsamychprzekonanieotrwa-
łościich„cechintelektualnych”,awkonsekwencjiminimalizującpoziomich
wewnętrznejmotywacjidopodejmowaniawysiłku.
Przeciwieństwemmodelunastawionegonatrwałość,jestmodelrozwojo-
wy,wramachktóregouczeńprzyjmujepostawępermanentnegodoskonale-
niaiwłaśniezatępostawęjestnagradzany.Sukcesedukacyjny,definiowany
jakoocenyprzedmiotowe,jest„wyłącznie”wynikiemprocesuuczeniasię
8
WydawnictwoNaukoweUAM–wszelkieprawazastrzeżone
