Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PSYCHOLOGIAKLINICZNA
1.5.PSYCHOLOGIAKLINICZNA
Kwestiaspołecznegoaspektunaśladownictwawznaczącysposób
wróciłanałamyczasopismpsychologicznychm.in.zasprawąGordona
Allporta,którysformułowałdoniosłątezę,żemotoremempatiimożebyć
właśnienaśladownictwonazwanewtedyporazpierwszyprzezpsycho-
logówmimikrą(mimicry;Allport,1968).Tamyślzostałapodchwyco-
naprzezterapeutów,następnieewoluowaładoogólniejszegozałożenia,
żenaśladownictwomożemiećdużeznaczeniewnawiązywaniurelacji
społecznych:naśladownictwozachowaniajestkluczowymelementem
odpowiedzialnymzabudowanienietylkozrozumieniaemocji,lecztak-
żecałościowegozrozumieniamiędzyklientematerapeutą.Naprzykład
JosephCharny(1966),obserwujączapisyzkolejnychsesjiterapeutycz-
nych,zauważył,żewrazzupływemczasutrwaniarelacjirosłatendencjado
wzajemnegonaśladowaniaruchówciała,wychylaniasięitp.Postawiłtezę,
żetonaśladownictwojestfundamentemdlazrozumieniaiwspółbrzmienia
(rapport)międzyterapeutąaklientem.
Jakistotnajestrolazrozumieniawrelacjachspołecznych,zauważyli
równieżkolejnipsychologowiekliniczni.Twierdzilioninp.,żewzajemne
naśladowanieklientówiterapeutówprowadzidolepszegowgląduwstan
klienta,awięcpełnegojegozrozumienia(Scheflen,1964).Procesten
nazwanowspółbrzmieniempostawciała(posturalcongruence).Winnej
pracyudowodnionozkolei,żenaśladującypsycholog(counselor-doradca
psychologiczny,psychologwspierający)odbieranyjestjakowykazujący
większezrozumieniedlaemocjiodczuwanychprzezklientów(Maurer
iTindall,1983).PodobnyzwiązekodkryłaMarianneLaFrance(LaFrance
iBroadbent,1976),uzasadniającsilnyzwiązekstopniawzajemnegonaśla-
dowania(zachodzącegomiędzynauczycielamiauczniamiwzakresie
wychyleniaciałairuchówrękami)ipoczucianwspółbrzmienia”(rapport).
Wszyscywymienieniautorzyzgadzalisię,żekluczowedlaosiągnięcia
wspomnianegozrozumieniajestnaśladowaniemowyciała.Przyjmując
tozałożenie,JamesDabbsJr.(1969)sformułowałjeszczejedenwniosek:
naśladownictwoprowadzidolubienianaśladowcy.Jesttootyleważne
twierdzenie,żespotkamyjeponowniewpracypowstałej30latpóźniej.
Omówięjąwkolejnymrozdziale,jakożestanowikluczowąkoncepcję
dlatejksiążki.
23
