Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
IErę.
Równieżtu,zakulisami,zaczynakręcićsięcorazwięcej
osób.Wystrojonewbeżoweżakietykobietyprzyciskające
neseserydopiersi.Technicyodoświetlenia
wrozciągniętychpodkoszulkachiwielkichsłuchawkach
nauszach,upodabniającychichgłowydoszklanychkul
zpływającymirybkami.Jakieśszychywgarniturach
skrojonychnamiarę,zkieliszkamiszampanawdłoniach
przyglądającesiętejcałejzbieraniniezmieszaniną
ciekawościipobłażania.
Nagleekranożywa.Zczerniwyłaniasięsubtelna,biała
wstęga,powoliformującsięwzgrabnykształtliteryalfa.
LogoAnsy,zaprojektowanewielelattemuprzezBruna
nakawałkukartonuzprzesyłkiDPD.
Apóźniejpojawiasięona.
–Mówiłem,żedadząradę–szepczeEd,również
urzeczonytymobrazkiem.
Wstęgarozplatasię,tworzącnaczarnymtlezarys
twarzy.Wpewnymmomenciepęka,rozdzielasię
nadwoje,zawisanadpierwotnączęściąizakreślakształt
pierwszejpowieki.Animacjatrwa,ażwreszcieustaje,gdy
ostatnialiniadopasowujesiędopozostałych,zarysowując
subtelnykształtdelikatnychust.Awtedywszyscy
zakurtynąprzystają,słyszącchłodny,kobiecygłos
sączącysięzczterechmasywnychgłośnikówpobokach.
–Otoja.Era.
Edśmiejesię,składającręcedooklasków.
–Cholerajasna,natymnagłośnieniutorobiwrażenie,
co?
–Trudnosięniezgodzić–przyznaję.
Jużmamzamiarpodejśćdostanowiskamojejzałogi,
poklepaćichporamionachirzucić„dobrarobota”,gdy
wtemustaEryznówsięotwierają.Lecztymrazem
zamierająwjednejpozycji.
–Era.Era.Era…Otoja.Era.Toja.Era,Era,Era…
