Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozpoznanieedukacyjnychkontekstówrelacjiczłowiek–przyroda
stopniowozakreślacorazwięcejmiejscawpedagogice,aczkolwiek
niejesttojeszczewystarczająceiodpowiadającerandze
problematykiporuszaniezagadnień,zwłaszczajeślichodzi
oedukacjęetyczną.Podnosząc,żestosunekczłowiekadoprzyrody
powinienpodlegaćprocesompedagogizacji,proponuję,aby
przedmiotemwychowaniauczynićówstosunekczłowieka
doprzyrody,relacjęczłowiekazprzyrodą.Przyjmujęzatem,
żestosunekczłowiekadoprzyrody(środowiskaprzyrodniczego
ożywionegoinieożywionego;środowiskanaturalnego,bez
wytworówczłowieka)powinienzajmowaćważnąpozycję
wstrukturzecelówwychowania.Wychowanieekologiczne
odnoszonejestnajczęściejdoedukacjiekologicznej,bywatakże
zniąutożsamiane.Dlarozróżnieniatychpojęćprzyjmuję
zaKrzysztofemRubachąnadrzędnośćedukacjiwstosunku
dowychowania
5
.
Postulatcałożyciowejedukacjiekologicznej(lifelonglearning
ecologiceducation)skierowany,wopracowanejprzezUNESCO
iUNEPw1988rokuMiędzynarodowejStrategiiEdukacji
Środowiskowej
6
,dowszystkichgrupwiekowychispołecznych
możebyćrealizowanywobrębieedukacjinieformalnej
7
,edukacji
nieoficjalnej
8
,edukacjiakcydentalnej
9
,natomiastnaetapie
edukacyjnymnaukiszkolnejlubpozaszkolnejdotyczyjedyniedzieci
imłodzieży.Dotejkategoriiwiekowejodnoszęswojebadania,
sytuującjebezpośredniowobrębieformalnejedukacji
10
ekologicznej.
Gdywlatach60.XXwiekuzwróconouwagęnarozmiary
zanieczyszczeniaśrodowiskaiprognozowaneproblemy
zwyżywieniemrosnącejliczbyludnościnaświecie,wiele
zwysuwanychpropozycjizażegnaniakryzysuekologicznego
odwoływałosiędorozwiązańtechnicznych.Jednakżejużw1968
rokuekologGarrettHardinwesejuThetragedyofthecommons
wskazywał,żeproblempopulacyjnyniemarozwiązania
technicznego,wymaganatomiastfundamentalnegorozszerzenia
moralności
11
.
Znajomośćśrodowiskaprzyrodniczegozpozycjinauk
humanistycznychispołecznychprowadzidozasadniczych
rozstrzygnięćmającychuswoichpodstawstanowiskamoralne.
