Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
miałamwspomnienia,którewemniewrosły.Maeveija
odziedziczyłyśmyjasnewłosypomatce,tylkoCodybyłczarnowłosy
jakojciec.Jazkoleimiałamjegozieloneoczy.Pamiętałam,jakbrał
mniewobjęcia,jegośmiechito,jakatmosferastawałasię
zauważalnielżejsza,gdytylkowchodziłdopomieszczenia.Ojciecnie
byłpotomkiemTuathaDéDanann,alenależałdowtajemniczonych.
Taknazywanotych,którzywiedzieliomocachDanu.Zmarłwkrótce
ponarodzinachMaeve.Miałamwtedypięćlatiniebardzo
rozumiałam,cosiędzieje.Częśćwspomnieńotaciebyłamojawłasna,
pozostałezawdzięczałamsłużbieorazdziadkowi,któryzawsze
opowiadałonimmnieirodzeństwu.
Wskutekjegośmiercimatkastałasiętwardsza,ajejtwarzjeszcze
bardziejnieprzenikniona.Mówiono,żetylkonaszojciecpotrafił
wywołaćuniejpromiennyuśmiech.Pojegośmierciwwypadkunie
udałosiętojużnikomu.
Zawzięłasię,byuczynićmnieswojąnastępczynią.Kiedyśmiałam
zająćjejmiejscewysłanniczkiwRadzie,cowiązałosięzmnóstwem
obowiązków.Większośćznichbyłatajnaiznalijetylkoci,którzy
złożyliprzysięgęprzedRadą.Pamiętałamjednakzdzieciństwa,
żemamabyłazawszespiętaiczęstowracałarannazeswoichmisji.
Niekiedybyłytoobrażeniazewnętrzne,szybkogojącasięranacięta
czykilkablednącychsiniaków.Znaczniegorszebyłyjednakobrażenia
wewnętrzne.Mamabyładobrawukrywaniuuczuć,aletoprzerażająco
pustespojrzeniejejoczuczasemmówiłomiwięcej,niżgdybysię
rozpłakała.Wiedziałam,żeRadazapewnianamwszystkim
bezpieczeństwo,alezdawałamsobierównieżsprawę,żecenazatojest
niekiedywysokainiekażdąranędasięwyleczyćzapomocąmagii.
Odkądsięgałampamięcią,mamapróbowałamniewtajemniczać
wewszystkiesprawy,wktóremogła.Chciałaprzygotowaćmnie
nagodnąnastępczynię,apresja,jakasięztymwiązała,niekiedywręcz
mniedusiła,alesięztympogodziłam.Ponieważchciałam,abymama
byłazemniedumna.Ponieważwiedziałam,żedziedzictwo,które
otrzymałam,byłoniezwykleważne.
Ateraztaprzyszłośćleżaławkawałkachumychstóp.
Reakcjamamybyłapodobnadomojej.Niechciaławtouwierzyć.
