Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
naszazmierzadoporządkowaniatychfaktówidziękitej
pracyporządkującejdopierostajesięwiedząnaprawdę,
toznaczyczymś,comożnaspożytkowaćpraktycznieico
pozwalaprzewidywaćjednewydarzenianapodstawie
innych.Wowychsystemachporządkującychzawierają
sięwszystkienaszepojęciaabstrakcyjne,wszystkie
schematynaukmatematycznychiwszystkieidealizacje
przyrodnicze.Tylkodziękinimpotrafimynadawać
naszemudoświadczeniupostaćspójną,skrótową,łatwą
dozapamiętania,oczyszczonązprzypadkowychodchyleń
ideformacji,jakienosiwsobienieodmienniekażdyfakt
pojedynczy.Jeśliniemawnaturzeaniwwytworach
ludzkiejtechnikikółabsolutniedoskonałych,tojednak
potrafimyprodukowaćciałakulisteznaczniedoowego
ideałuprzybliżonetylkodziękitemu,żewabstrakcyjnym
rachunkuoperujemykołemdoskonałym,albokołem
poprostu.Systemporządkującynaszedoświadczenia
musibyćtaki,abyniewnosiłdodoświadczenia
dodatkowychbytów,wdoświadczeniuniezawartych,
albo,skoromusiposługiwaćsięnarzędziami
abstrakcyjnymi,abypozwalałpamiętaćnieustannie
otym,żesątonarzędziawłaśnie,ludzkietwory
organizującedoświadczenie,leczniemogącerościćsobie
pretensjidobytowaniasamoistnego.
Innymisłowy,zpunktuwidzenianominalistycznej
krytyki,wszelkawiedzaabstrakcyjnajestsposobem
porządkującego,skrótowegozapisuwielościdoświadczeń
iniemażadnejsamodzielnejfunkcjipoznawczejwtym
sensie,iżbyjakoabstrakcyjnawłaśniemiaładawaćnam
dostępdojakichśdziedzinrzeczywistościutajonychprzed
empirią.Wszelkiebytyogólne,wszelkieabstrakcyjne
twory,którymidawnametafizykawypełniałaświat,
sąurojeniami,powstaływwynikubezprawnego
przypisywaniaistnieniaczemuś,copozasłowemsamym
istniećniemoże.Mówiącjęzykiemdawnychsporów,
„ogólność”jesttylkocechątworówjęzykowych,lub
–wedleniektórychinterpretacji–równieżaktów
umysłowychzwiązanychzoperowaniemtymitworami,
niemawszakżewświeciedoświadczenia,awięcnie
