Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
13
uzasadnionebyłobyumieszczenienapoczątkumonografiitekstuporządkującego
pojęciafilozoficzne,awięcartykułuAdamaOlecha.Wobectegonadmiarukolej-
nośćartykułówwyznaczyłachronologiazwiązanazlatamiżyciaitwórczościmy-
ślicieli,którychtekstydotyczą.Ztegowięcpowodujakopierwszyumieszczony
zostałartykułnatematżyciaidziałalnościorazwybranychpozycjipiśmiennic-
twafilozoficznegoSebastianaPetrycegozPilzna(1554-1626).Następnedwaar-
tykułypoświęconezostałytwórczościfilozoficznejosóbwspółtworzącychpolski
romantyzm:MaurycegoMochnackiego(1803-1834),jakoteoretykaipropagato-
raromantyzmuorazfilozofów:BronisławaTrentowskiego(1808-1869)iKarola
Libelta(1807-1875),jakoautorówdwóchprojektówpolskiej„filozofiinarodowej”.
Kolejnytekstdotyczyprocesupowstawaniajęzykapolskiejfilozofiianalitycz-
nej.UmieszczonyzostałwtymmiejscuzewzględunaosobęidziełoKazimierza
Twardowskiego(1866-1938).Następnywkolejnościartykułprzedstawiajednego
zgronaświetnychuczniówTwardowskiego,WładysławaTatarkiewicza(1886-
1980),jako„filozofapolskiego”.Kolejnarozprawaobejmujerozważaniazzakresu
filozofiiuprawianejprzezHenrykaElzenberga(1887-1967).Zawierabodajnaj-
więcejtreściadekwatnychdogłównegotematutejpublikacji,konfrontującjezpo-
glądamiwybranegopolskiegofilozofa,jednegoznajwybitniejszychwXXwieku.
M.Woźniczkazadajepytanianajważniejszedlagłównegotematumonografii,nie
pozostawiającichbezodpowiedzi:
Jakzrozumiećrelacjemiędzytradycjąfilozoficznądanegonaroduauniwersalizmemfilo-
zofii?Skrajnierzeczujmując,wsensiegenetycznym,możnabystwierdzić,żekażdafilozo-
fiajestprzykłademjakiejśfilozofiinarodowej(nieistniejeprzecieżfilozofiaformułowana
przezmyślicielinienależącychdojakiegośnarodu,przezbezpaństwowców).Znatury
rzeczy(formalnewykształcenie,uzyskaniekompetencjifilozoficznych)uwikłanisąoni
wkulturowekontekstydanejrefeksjifilozoficznej.(Ź)
Zestronydrugiej,równieskrajnejinterpretacji,należałobypowiedzieć,żewłaśniefilozo-
fiawswoimpodstawowymprzesłaniustarasiętekontekstytraktowaćjakodrugorzędne,
bowiemmapodejmowaćwłaśnieto,copozaniewykracza,comawalorogólny,ponad-
partykularny,uniwersalny.Oznaczatoswoistewyciszeniekontekstównietylko„narodo-
wych”
,aleijakichkolwiekinnych(doświadczeniaindywidualnego,religijnychczykultu-
rowych)izmierzasięzwolnąodjakichkolwiek(nietylkonarodowych)uwikłań-czystą
materiąfilozoficzną(s.111).
Wtekściekolejnym,autorstwaWiesławaWójcika,zostałaprzywołanaafory-
stycznatwórczośćHugonaSteinhausa(1887-1972),jako„myślicielaimistrzapro-
zypolskiej”.Mamytutajniezwykłepołączenieprecyzjiitrafności,zjakąwybitny
