Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Teoriazaprogramowanejśmiercikomórki.
W1961rokumikrobiologiimmunologamerykański,pioniergerontologiiLeonard
Hayick(ur.1928)odkrył,żekomórkiwhodowlachtkankowychdzieląsięograniczoną
liczbęrazy,czylistarzejąsię(replicativesenescence)(notabenebyłtopoglądprzeczący
trwającemuodłwiekudogmatowifrancuskiegonoblisty,chirurgadoświadczalnego
AlexisaCarrela(1873–1944)idlategooryginalnyartykułHayickazostałodrzucony
przezredakcjęJournalofExperimentalMedicine).Osiągnąwszytzw.pułapHayicka(ok.
50–60podziałów),skróconestrukturynakońcachchromosomów,czylitelomery,dają
sygnałdoapoptozykomórki(telomerelosstheory).
W2009rokuNagrodęNoblawdziedziniezjologiiimedycynyprzyznanoElizabeth
H.Blackburn(ur.1948),jejdoktorantceCarolW
.Greiner(ur.1961)iJackowiW
.Szo-
stakowi(ur.1952)zabadaniarozpoczęte30latwcześniejnadochronąchromosomów
przezpowtarzającesię(od100do1000razy)naichkońcachsekwencjenukleotydowe
zwanetelomeramiiodbudowującyjekompleksenzymatycznytelomerazy.Telomery
chroniąkońcechromosomówprzedprzyłączenieminnychfragmentówDNA.Telo-
merazajestobecnawdzielącychsiękomórkach,azanikawprzestającychsiędzielić
komórkachzróżnicowanych.Ofunkcjitelomerówwprocesiestarzeniasiędecyduje
zarównoichdługość,jakistruktura.Długośćtelomerówjestwiększaukobietniż
umężczyznrównowiekowych,takżeuzdrowychstulatkówwporównaniuzchorują-
cymi[27].Paleniepapierosów,otyłośćistres,takostry,jakiprzewlekły,wiążąsięze
zwiększeniemstresuoksydacyjnego,mniejsząaktywnościątelomerazyiskróceniem
telomerów,któretocechymająudziałwstarzeniusiękomórki.
Szczególnąrolęwstarzeniumożeodgrywaćzmniejszeniemocyreperacyjnejko-
mórekmacierzystychwskutekdysfunkcjitelomerów.Równocześnietuposzukujesię
wspólnegomianownika,wyjaśniającegoprzeciwstawnośćdwóchprocesów:starzenia
się(skracanietelomerów)ikancerogenezy(reaktywacjatelomerazy,aleniekoniecznie
wzwiązkuzdługościątelomerów,leczraczejzezmianąichdynamiki,któramoże
powodowaćniestabilnośćgenomu).Wefekcieczęstośćnowotworówrośniezwiekiem
(wskutekgromadzeniasięmutacjim.in.antyonkogennychbiałek,np.p53,wpoje-
dynczychkomórkach),zdrugiejzaśstronylekiprzeciwnowotworowemogąwywierać
ogólnoustrojowytelomeropochodnyefektprzyspieszonego/przedwczesnegostarzenia.
Podpieratotezę,żestarzeniesiękomórekdobrzesłużyorganizmowiijestcenąpła-
conązaochronęprzedrozwojemkomóreknowotworowych.
JudithCampisiijejwspółpracownicyzlaboratoriumbiologiikomórkowejwBerke-
leydowodzą,żeapoptozaistarzeniesiękomórektowprawdziedwanaturalnesposoby
ochronyprzedniekontrolowanymwzrostemnowotworowym,alewstarzejącymsię
organizmieprzybywastarzejącychsiękomórek.Ichnagromadzeniezwiekiemzmie-
niaśrodowisko,gdyżsąoneźródłembogategofenotypubiałekstarczych:cytokin,
modulatorówodpowiedziimmunologicznej,czynnikówwzrostu,którynazwaliSASP
senescence-associatedsecretoryphenotype.Wobecnościtychbiałek,wstarszymwieku,
możesięrozwinąćnowotwór,gdyż:(1)promująonewzrostizłośliwieniekomórek,
(2)aktywująonkogeny,np.RAS,(3)wyciszajągenytumorosupresyjne,np.p53.
Teorięimmunologiczną(alboimmunosupresyjną)starzeniasięzaproponował
w1969rokubiogerontologamerykańskiRoyWalford(1924–2004),badaczrestryk-
cyjnychdietitwórcapojęciaimmunosenescencji.
24