Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
izłożonychintencjiipotrzeb–międzyinnymizwiązanychzukonstytuowa-
niemsięnowegorozumieniadoświadczeniarzeczywistości(tzw.nierzeczy-
wistarzeczywistość)–jestzdecydowaniewięcejireprezentująoneszerokie
spektrumtejtakspecyfcznejstrategiiflpowrotudoźródeł”wewspółczesnej
humanistyce.JakpisałRyszardNycz,wskazującnaistotneznaczeniePoetyki
Stagiryty:
Wtymkontekścieniemożnateżniezwrócićuwaginasymptomatycznypowrót
kategoriimimesisdoaktualnejbadawczoterminologii.Widocznyjestonnietyl-
kowlicznychwypowiedziachteoretycznych,lecziwniemniejlicznychpracach
zzakresuhistoriipojęćczyformliterackichorazkomentarzachflologicznych
inowychodczytaniachklasycznychtekstów,wtymprzedewszystkimPoetyki.
ZainteresowanienowymiprzekładamiPoetykiArystotelesazogniskowałosięna
kilkukwestiach.Najbardziejzwróciłauwagędecyzjafrancuskichtłumaczyprze-
łożeniapojęciamimesisnie,jakczynionodotąd,jakoimitacji(czynaśladowania),
leczjakoreprezentacji[podkr.K.L.](implikującejprocesyzastępowania/wska-
zywaniaorazschematyzacji).Wkrytycznychodczytaniach,inspirującychsiętą
decyzją,uzyskałaonawykładnięsemiotyczną(tj.reprezentacjiinterpretanta)lub
hermeneutyczną.[ś]Wreszcie,nieomalkażdazewspółczesnychlekturPoetyki
znaciskiemwskazujenafakt(któryiwcześniejniecałkowicieuchodziłuwagi),
żetradycyjneopozycje:imitacji–kreacji,wytworu–procesu,kopiowania–mo-
delowania,odtwarzania–odkrywania–sąwytworamihistorycznymi,adlaich
przeciwieństwatrudnoznaleźćuzasadnieniewźródłowymujęciukluczowejka-
tegorii5.
WspomnianeintuicjebadawczeCarlaGinzburga,układającesięwswo-
istyflparadygmatmyśliwski”,miałydlakoncepcjiCave’aznaczeniekluczo-
we.Ginzburgujmowałswąpropozycjęwnastępującysposób:
Byćmożesamopojęcienarracji[ś]narodziłosięporazpierwszywspołeczności
myśliwych,zdoświadczeniawodszyfrowywaniunajdrobniejszychoznak.[ś]
Myśliwybyłbytym,któryjakopierwszyopowiadałhistorię,ponieważjakojedyny
umiałodczytaćzmilczących(jeślinieniezauważalnych)śladówpozostawionych
przezjegozdobyczlogicznyciągzdarzeń[podkr.K.L.]6.
Tenprehistoryczno-ewolucjonistycznykoncept–zgołaprowokacyjny,
wszakżenieprzystającyjakośdoopisugenetycznychpowiązańnarracjitak
zepiką,jakzdramatem–wrzucanaswsamosednoproblematykidotyczącej
istotyisensudramaturgii,przenoszączarazemrefleksjęnapoziomjednego
5R.Nycz,Tekstowyświat.Poststrukturalizmawiedzaoliteraturze,Warszawa1993,s.135.
6C.Ginzburg,Traces[w:]idem,Mythes,Emblèmes,Traces.Morphologieethistoire,Paris1989,
s.149.Cyt.za:A.Compagnon,Demonteorii.Literaturaazdrowyrozsądek,przeł.T.Stróżyński,
Gdańsk2010,s.116.
18
