Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.1.Podstawygenetykimolekularnej
7
Rycina2.3.ModelsemikonserwatywnejreplikacjiDNA.
Wkażdejrundziereplikacyjnej,poprzedzającejpodział
komórki,obieniciwykorzystywanejakomatrycedosyntezy
komplementarnegołańcucha.Powstającawtensposób
podwójnahelisaskładasięzawszezłańcuchastarego
inowego,aprzekazywanyzapisinformacjigenetycznej
nieulegazmianie
RNA,podobniejakDNA,jestpolimeremnukleotydów.
RóżnicewstosunkudoDNApolegająnatym,żeryboza
zastępujedeoksyrybozę,auracyl(U)zastępujetyminę(T).
RNAwystępujeprzeważniewformiejednoniciowej.
Przestrzenniejesttocząsteczkabardzopofałdowana;choć
wzasadzienietworzydługichstrukturdwuniciowych,kom-
plementarnefragmentynicimogąsięzesobąłączyć.
WorganizmacheukariotycznychsyntezaRNAodbywa
sięwobrębiejądrakomórkowego.Transkrypcjigenów
kodującychbiałkadokonujespecyficznapolimerazaRNA,
którejwjądrzekomórkowymjestokoło40tys.cząsteczek.
ŁańcuchRNAjestsyntetyzowanyzrybonukleotydówna
matrycy,którąjestrozplecionyjednoniciowyfragment
cząsteczkiDNA.NaprzeciwkoznajdującychsięwDNA
deoksyrybonukleotydówG,C,T,A,zgodniezzasadą
komplementacji,wniciRNAwstawianeodpowiednio
rybonukleotydy:C,G,AiU.
Uorganizmóweukariotycznychtylkownielicznych
przypadkachobserwujesięprostązależnośćmiędzysek-
wencjągenukodującegobiałkoasekwencjątranskryptu.
Sekwencjanukleotydówpierwotnegotranskryptu(pre-
-mRNA)możebyćbowiemzmienianawprocesiedojrze-
waniaRNA.Procestenjestwieloetapowyiobejmujeróżne
typymodyfikacjitranskryptu,składaniegenówiniekiedy
końcoweredagowanietranskryptu.
Wetapiemodyfikacjizmianomulegająobakońcetrans-
kryptu(ryc.2.4).Dokońca5’zostajeprzyłączona7-mety-
loguanozyna,tzw.czapeczka,adokońca3!,wwiększości
znanychtranskryptów(wyjątkiemtranskryptygenów
kodującychbiałkahistonowe),ogonzłożonyzpoli(A).Rolą
czapeczkijestzabezpieczenietranskryptuprzedatakiem
enzymównukleolitycznych,ułatwianietransportutran-
skryptuzjądradocytoplazmy.Czapeczkaodgrywarównież
rolęwprocesiewycinaniaintronóworazwinicjacjitransla-
cji.Modyfikacjakońcówdecydujeostabilnościitrwałości
transkryptu.Usunięcieczapeczki,atakżestopnioweodcina-
nieogonapoli(A)redukujetrwałośćmRNA.Niekodująca
częśćmożenieśćwsobieinformacjeotkankowospecyficz-
nejtrwałościtranskryptu.Modyfikacjekońcówzachodzą
wjądrzekomórkowymiodbywająsięmniejwięcejwtym
samymczasie.
Wprzypadkugenówkodującychbiałkawprocesieskła-
daniatranskryptu(ang.splicing)zpre-mRNAwycinane
fragmentyzwaneintronami.Pozostałefragmenty-eksony-
łączonezesobą,apowstaływtensposóbmRNAzawiera
ciągłąinformacjęostrukturzepeptydu,chociażniewszyst-
kieeksonyulegajątranslacji.
Znanychjestkilkamechanizmówskładaniagenów.
Samowycinanieobserwujesięmiędzyinnymiwgenach
mitochondrialnych.Wjądrowychgenachkodującychbiałka
uEukaryotawmechanizmieskładaniagenówbierzeudział
wielebiałekorazspecjalneklasymałychjądrowychRNA,
zwanychsnRNA.Odszukaniemiejscacięciacząsteczki
RNAjestułatwioneprzezzachowanienawszystkichsty-
kachintronleksonlintrontakichsamychlubbardzopodob-
nychsekwencjinukleotydów.Zregułykażdyintronzaczyna
sięodsekwencjiGT,akończyAG.Proceswycinaniaintro-
nówjestniezwykleprecyzyjny.Pominięcielubzamiana
nawetjednegonukleotyduwcharakterystycznejsekwencji
nastykuintronleksonczyeksonlintronjestrównoznaczna
zmutacją.Rolęwewłaściwymprocesiewycinaniaprzypi-
sujesiętzw.miejscurozgałęzienia(ang.branchsite)znajdu-
jącemusiębliskokońcakażdegointronu.
Intronyróżnejdługościnwstawkami”wsekwencji
genu.Wliczącymnp.18kpzgeniepro-0-1kolagenuznaj-
dujesię50różnejdługościintronów.Stanowiąoneniekiedy
znacznączęśćsamegogenu.Ponad65%sekwencjigenu
insulinytosekwencjeintronowe.Wgeniekodującympoli-
merazęDNAintronystanowią95%sekwencjigenu.Wgenie
CFTRjestich97,6%,awgenieDMD99,4%.Introny,
powycięciu,mogąulecdegradacjialbopoodpowiedniej