Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
16
Nastykutego,coindywidualneispołeczne
(Shweder,1990).Shwederodrzucauniwersalizmwpojmowaniuludzkiegoumysłu,
twierdzi,żeżneświatylokalnekonstruujążneumysłowościlokalne.Innyrzecznik
psychologiikulturowej,MichaelCole,mówiraczejokompleksowychhistoryczno-
-kulturowychumiejscowieniachprocesówpsychologicznych,otwierająctymsamym
drogędomożliwychuniwersalistycznychodczytańkulturowouwarunkowanegoludz-
kiegoumysłu(Cole,1996).Trzeciąpropozycjąspojrzenianapsychologiękulturową
jestkoncepcjaintersubiektywnychrzeczywistościJerome’aBrunera(1996).Szkoła
psychologiikulturowejrzuciławyzwanienietylkoantropologom,aleteżpsychoana-
litykomiantropologompsychoanalitycznym.Tematemdebatystałsięrelatywizm
wpojmowaniuludzkiegoumysłu.
Psychoanalitycznienastawieniantropolodzyzjednejstronybronilikoncepcji
interfejsupsychiczno-kulturowego(Spiro,1986),azdrugiejzwracaliuwagęentu-
zjastomkulturowegokonstruowaniarzeczywistościnafakt,żetakiekonstruowanie
iadaptacjadokulturyodbywasięwpewiendyscyplinującyjednostkęsposób.Produkcja
ireprodukcjaznaczeńwiążesięzkosztamipsychicznymi.NaomiQuinnorazClaudia
Strausspokazały,żewspółcześniantropolodzykulturowiposługująsiępojęciamide
factopsychologicznymi,takimijaknp.:sprawstwo(agency),pragnienie,tożsamość,
self4,podmiotowość(subjectivity),emocje.Ten,ktosiętakimipojęciamiposiłkuje,
niemożeuciecodrozważańnadindywidualnymimotywacjamiorazwewnętrznymi
koniktamidziałającychaktorów,konkretnychpodmiotówwkonkretnejkulturze.Nie
oznaczatoredukcjikulturydosubiektywnychdoświadczeń,aleto,żetrzebająbadać
zichuwzględnieniem.Jakpisząautorki:
towjakisposóbidlaczegoludzierozumieją,czująidziałajątak,jakdziałająwżnychspołe-
czeństwach,jestintegralnączęściątego,jakpowstająznaczeniakulturowe,symboleidyskursy,
iwjakisposóbsąonereprodukowaneizmieniane,atomadynamikę,którejniemożnawyjaśnić
tylkozapomocąpojęćspołecznychprocesów„subiektywnegokonstruowania”(Quinn,Strauss,
2006:272).
Problematykasubiektywnegokonstruowaniajestniezwyklezłożona.Podstawowe
pytania,jakiepojawiająsięwzwiązkuzproblememsubiektywnegokonstruowania,
dotyczątego,cojestkonstruowane,ktokonstruujeijakiesągranicetakiejkonstrukcji.
Wwielkiejdebacieantropologicznejnatematżnorodnościkulturpowracaproblem
kulturowegoselfrozumianegonajczęściejjakoobrazsiebiebądźpoczuciesiebiesa-
mego.Psychoanalitykówzwyklepomawiasięoprojektowniezachodniegomodelu
selforazpojęciaosobynainnekultury.Tymczasemwpracachpsychoanalitycznych
antropologówstaleobecnajestreeksja,pochodzącawkońcuzpsychoanalizy,
nadrozbitym,skoniktowanympodmiotemrozdartympomiędzyżnymirolami
4
Pozostawiamtosłowobeztłumaczenianajęzykpolski,żebyuniknąćnieporozumieńwynikających
zzastosowanianajczęściejproponowanegowtakiejsytuacjipolskiegoodpowiednika,jakimjest„jaźń”.
Niestety,obasłowa,zarównoangielskieself,jakipolskie„jaźńsąobarczoneogromnąwieloznacznością.
Pozostanęprzyużywaniusłowaselfzewzględunapowszechnejegoużyciewkontekściewspółczesnych
koncepcjiantropologicznych,ajednocześnieograniczęstosowalnośćtegoterminudopolaznaczeniowego
zakreślanegowantropologicznymipsychoanalitycznymdykursie.Tymsamympominęwiększośćdyskusji
lozocznejnatematkoncepcjiself(ijaźni).Sposobyrozumieniaselfwdyskursieantropologicznym
ipsychoanalitycznymomawiamwdrugiejczęściksiążki,wrozdziale2.