Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
takurządziła,choćniektórzyjąprzecieżostrzegali.
Inieposłuchała.
Poszławylaćwiadrozbrudnąwodądoubikacji,gdy
usłyszaładzwonekprzydrzwiach.Ktośsiępchał
dośrodka.
–Zamknięte!–krzyknęłainawetnieopłukawszyrąk,
pospieszyłazpowrotemdosklepu.
Patrzyłatylkonapodłogę.Inaśladypozostawione
przezmęskiebuty.
–Mówiłam...
Ciągnęłabydalej,gdybynieochrypłygłos:
–Tylkotuniedrzyjgęby!–Mężczyznawrękutrzymał
siekierę.–Dawajforsę,bociłebodrąbię.
Kolanapodniązadrżały.Wustachmomentalnie
zaschło.Bałasiępodnieśćwzrok.
–Jużdaję–wyjąkałajaknajciszej.
–Ruszajsię.
Nanogachjakzwatyprzeszładokasy.Leżałpodnią
nóżdorozbieraniamięsa.Oddawnanieużywany.
–Ruszajsię,kurwo!Niemamyczasu–warknął.
Naglezrozumiała.Uniosławzrokizobaczyła
mężczyznęwczapcemocnościągniętejnaoczy.
Podniósłsiekierę.
–Nieróbmikrzywdy!Proszę!Wszystkooddam.
PrzedoczamistanąłjejobrazzapłakanejGabrysi.
Wołałamamę!
Sięgnęłapokluczdokasetki,aleręcetakbardzojej
siętrzęsły,żegoupuściła.Itouratowałojejżycie,
bokiedysięponiegoschyliła,ostrzesiekierywbiłosię
wladę.Niemalmusnęłojejgłowę.Miałatylkomoment
nareakcję.Byłzajętysiekierą,aonajużpochwyciła
nóż.I...
–Ludzie,ratunku!–krzyczałazcałychsił,dźgając
nożemnaoślep.Niedasięnikomuskrzywdzić.Ani
swojejcórki.
Świeżoumytąpodłogępowolizalewałakałużakrwi.
