Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
lekcjezlinijką.Niekiedykompletniemiodbija
izastanawiamsię,czyjeślibędęzłącórką,mamasię
mniepozbędzie.Kilkadnipoostatnimatakuhisterii
przyszedłlęk,żechcemnieotruć.Przezcałydzień
odmawiałamjedzenia.Wnocypomyślałam,żetrucizna
niejestjedynymsposobempozbyciasięzawadzającej
córki,więcniezmrużyłamoka,nawypadekgdyby
pojawiłasięznożem.Chciałamwalczyć.Śmieszne.
Wcaleniedlatego,żeniemiałabymszans.Mamanigdy
bytegoniezrobiła.Wiemto,aleniekiedyulegam
paranoi.Senzostatniejnocyteżjesttegoprzykładem.
Napiszędziśhorrorotytule
Mójprywatnyupiór
.Potwór
opustychoczodołachbędziedręczyłpięknądziewczynę.
Wzakończeniusięokaże,żetomatkabohaterki,anie
żadendemon.Nastolatka–siedemnastolatkapowiedzmy
–niemożetegowytrzymaćpsychicznie,więcwymyśla
sobieupiora.Tobędziesuperopowiadanie.
