Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
RozdziałIII
–Trafiony,zatopiony!–śmiałsięMarcin,gdyopowiadałBartkowi
ospotkaniuwgarażu.–Mówięci,niesamowitababka!
–entuzjazmowałsięcorazbardziej.–Chłopie,nawetniewiesz,jak
walczyłemzesobą,żeby…Azresztą…
–Żebyco?Żebynierzucićjejnamaskętegojejczerwonego
cacka?–zaczepniewtrąciłBartek.
–Ażebyświedział,żetak!–odpowiedziałMarcin,
wypuszczającpowietrzezpłuc.
–Tolepiejsewytrzepzedwarazyprzedtączekoladą,
bopomyśli,żejakiśnarwanyjesteś.
–Idź,frajerze–zachichotałMarcinizapaliłpapierosa.
–Tylepiejuważaj,boznauczycielkątakłatwociniepójdzie.
–Znauczycielką?Aniapracujewszkole?–zdziwiłsięMarcin.
–Wżyciubymniepomyślał,żetakalaska…
–Nochybaciętoniemartwi?Każdyuczniakchciałbyprzelecieć
takąnauczycielkę–odparowałBartek,naśladującruchyfrykcyjne.
–Pewnietrudnobędziezrozumiećtotakiemuimbecylowijakty,
alejachciałbymjąpoprostupoznać,dowiedziećsięoniejczegoś.
–Całujęrączki,madame,padamdonóżek–Bartekniemógł
ukryćrozbawienia.–Tylkosięniezakochaj,bonazdrowiecitonie
wyjdzie.Każdanapoczątkutopoetycka,zwiewnaistotka,apotem
budziszsięobokjakiegośpotworazwałkaminagłowie.Dobrze,jak
możeszwyjśćizgasićzasobąświatło,aleczęściejokazujesię,
żetomonstrumtotwojażona,atymusisznaniąharować,boonanie
zostałastworzonadopracy.Tysięlepiejdobrzezastanów,zanim
zrobiszjakieśgłupstwo.
–Bartek,kurwa,przestańpierdolić,bowyjdę.
–Idź,chłopie,lećdoniej,tylkonieprzybiegajpóźniejdomnie
zkwikiem.
