Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Basianieprotestowała,pożegnałasięznimiujęłakobietępod
ramię.
–Proszęprzypomnieć,gdziepanimieszkała.Odwiozępanią.
–Tojużzawiele,naprawdę.Pojadętaksówką,poradzęsobie.Nie
chcęcięzatrzymywać.
–Mowyniema,muszęsięupewnić,żedotarłapanibezpiecznie
dodomu.Atakwogóletocopanirobiłazupełniesamanacmentarzu
wtychciemnościach?
–Niestetymogętamdojechaćtylkoautobusemmiejskim,aten
jeździrzadko.Pojechałam,kiedyjeszczebyłojasno.
–Niebyłonikogo,ktomógłbypanitowarzyszyć?
–Niestetynie.
Basiazrezygnowałazzadawaniakolejnychpytań.Odwiozłapanią
Mariępodwskazanyadres.Zaparkowałaprzedstarym,zniszczonym
dwupiętrowymbudynkiem.Wyglądałjakopuszczony.Wokółżywej
duszy.Naklatceschodowejdługoszukaławłącznikaświatła,mimo
wskazówekpaniMarii.Ztrudemwdrapałysięrazemnapierwsze
piętro.
–Cośpaniprzygotować?Możeherbatę?–Pomogłakobieciesię
rozebraćiwygodnieusadowićnaskrzypiącejwersalce,podsunęłajej
krzesło,naktórympołożyłapoduszkę,idopierowtedyoparłananim
kontuzjowanąnogę.–Niewyglądatodobrze.–Opuchlizna
jąprzeraziła.
–Możetylkoherbatę.Zmęczyłomnietowszystko–powiedziała
cichopaniMaria.–Filiżankisąwszafcekołookna,herbatawzielonej
puszcenablacie.Napijeszsięzemną?
–Proszęchwileczkęzaczekać.
ZdezorientowanaBasiaztrudemporadziłasobiezprzestarzałą
kuchenkągazową.Widoczniedokamienicyniedoprowadzonogazu,
boteraznieufniespoglądałanaodsłoniętąbutlęgazowąstojącątuż
