Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
KtotojestGene?NieznałżadnegoGene’awjej
otoczeniu.Postanowiłustalićtopóźniej.Narazie
sprawdziłaparat.Wyłączony.Wiadomo.Żebyniemócjej
śledzić.
–Zniknęła–powiedziałdomikrofonuzamocowanego
przyuchu,robiącrównocześniekilkafotek,apotem
upychającpospieszniewszystkiemanatkidoplecaka.
–Alejejrzeczyzostały.
Terazmusiałpostaraćsięzniknąćniezauważenie,tak
byniedorwałagokampusowapolicjainiezaczęła
zadawaćpytań.Którewcześniejczypóźniejsiępojawią.
Podczasgdyzbierającsiędoodwrotu,pokazał
wzburzonymkobietomplecakjakouzasadnienieswego
nagłegowtargnięcia,przezmikrofonrzuciłdoErin:
–Niemogęzostaćdłużej.Tymusiszmniezastąpić.
CampusMITciągnąłsięnapowierzchniponad
sześćdziesięciuośmiuhektarównapółnocnymbrzegu
CharlesRiver.Jimniemiałnajmniejszejszansy,aby
natymgigantycznymterenieprzypadkiemnatrafić
naswojąpodopieczną.Jakobyłyżołnierzsiłspecjalnych
marynarkiautomatycznieprzełączyłsięnatrybwalki:
najważniejszetozachowaćzimnągłowęikoncentrację,
wyostrzyćzmysły.Erinniebyłojużwtesli.Jimzwinnie
wskoczyłdowozuiprzejechałkilkaprzecznicdalej.Gdy
uznał,żejestbezpieczny,zatrzymałsięirozpakował
plecak,jeszczerazdokładnieoglądająckażdąrzecz.
OliwkowyT-shirt,ciemnelegginsy,niebieskąbluzę
zkapturem,biało-niebieskiesneakersy.Wduchuuznał
bieliznęzadosyćwyzywającąjaknapiętnastolatkę.
Wszystkowydawałosięwnienaruszonymstanie,nicnie
wskazywałonaszarpaninęigwałtownezrywanieubrania
zciała.Profilaktycznieusunąłminiaturowenadajniki,
którezamontowalinakażdejczęścigarderobyJill,
iwepchnąłjedoskrytkipodprzedniąszybą.
Tonawypadekgdybypojawiłasiępolicjaichciałazabrać
rzeczy.
Wcoonamogłabyćterazubrana?Jimzastanawiałsię
gorączkowo.Jeśliwciągunajbliższychgodzinsięnie
