Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Teoriapolityczna
stosunkówmiędzynarodowych
53
historycznejspecyficznościklasycznychtekstów:intelektualnego,politycznego,
ilineażuichrecepcji
136
.
RobertJackson,nagrunciepostulowanegoprzezsiebie,klasycznegohumani-
stycznegopodejściadostosunkówmiędzynarodowych,szczególneznaczenieprzy-
wiązujedonauki,wynikającejzdługiejhistoriiobserwacjiirefleksjinadstosun-
kamimiędzynarodowymi,imyślicielistanowiącychczęśćtejhistorii.Wracamy
zatemnieustanniedoMachiavellego,GrocjuszalubKanta,abyzrozumiećproble-
mynietylkookresów,wktórychżyli,aletakżenaszegoczasu.NSMniejestprogre-
sywnądyscyplinąnaukową,wktórejnoweodkryciauzasadniająodrzuceniestarych
teoriinarzecznaszejwiedzy.JakzauważyłWight,myślicielewdziedziniepolity-
ki,dyplomacji,prawaiwojskowości,którychmożnanazwaćDklasycznymi”,niezo-
staliwyparciwrezultacierozwojuwiedzysocjologicznejipsychologicznej.Wczo-
rajszenormatywneteoriespotykająsięzwyzwaniamiwspółczesnejpraktyki
inowymiteoriami,któresąpróbąwyrażeniatychdoświadczeńwterminachna-
ukowych
137
.Jacksondoklasycznychmyślicieliostosunkachmiędzynarodowych,
dawnychiwspółczesnych,wskazującnawartośćujęciaokreślonychproblemów,za-
licza:Tukidydesa,zewzględunajegoanalizękonieczności;Augustyna,zewzględu
naanalizęwojnysprawiedliwej;Machiavellego–politykęsiły;Grocjusza–prawo
naturalneiprawomiędzynarodowe;Hobbesa–państwoistannatury;Burke’a
–rozwagę;Kanta–ludzkąwspólnotęizasadyprawa;Milla(iWalzera)–wolność
inieinterwencję;Webera–etykęodpowiedzialności;Wolfersa–siłępaństwaiwy-
bórmoralny;Butterfielda–tragicznywymiarkonfliktumiędzynarodowego;Mor-
genthaua–mądrośćpolityczną;Hoffmanna–obowiązkipozagranicami
138
.
Przywoływaniwcześniej,Brown,NardiniRengger,autorzywyborutekstówIn-
ternationalRelationsinPoliticalThought:TextsfromAncientGreekstotheFirstWorld
War(2002),podkreślająbrakkonsensuwkwestii,któretekstynależądonajbar-
dziejznaczącychwTPSM.Wswoimwyborzeniekierowalisięodniesieniemtek-
stówdowspółczesnychdebatteoretycznych,ponieważznaczeniewypowiedzi
historycznychautorówniepozostajewrelacjidowspółczesnychdebat.Tekstyte
powinnybyćrozumianewimwłaściwychkontekstachipojęciach,niejakowspo-
sóbDzapominający”opóŹniejszychinterpretacjach.Odwołującsiędotradycjifi-
lozofiipolitycznej,wśródjejmistrzówautorzywymieniają:Platona,Arystotelesa,
Augustyna,TomaszazAkwinu,Machiavellego,Hobbesa,Locke’a,Spinozę,Mon-
tesquieu,Rousseau,Kanta,Hegla,Benthama,MillaiMarksa.Podkreślająonipo-
nadto,żekażdykanonpodatnyjestnarewizjęiniemastałegocharakteru.Osta-
tecznie,kierującsięostrożnością,proponujązaliczyćdokanonumistrzówTPSM:
Tukidydesa,Machiavellego,Hobbesa,GrocjuszaiKanta.Autorzycisąwykorzy-
stywaniprzezwspółczesnychteoretykówdoartykulacjiwspółczesnychstanowisk
teoretycznych,np.Tukidydes,MachiavelliiHobbesprzezrealistówpolitycznych,
136
137
138
Jahn(2006,s.1–3).
Jackson(2003,2007,s.75–76).
Ibid.,s.92–93.
