Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WPROWADZENIE
54
Grocjuszprzezautorówszkołyangielskiej,aKantprzezzwolennikówliberalnej
teoriistosunkówmiędzynarodowych.Jednakinterpretacjęwtakimkontekście
uznajązazwiększającąryzykobłędu.Beztrudumożnaprzywołaćinterpretacje
kwestionującewspomnianetuDzawłaszczenia”.
Wkonstruowaniuwyjaśnieństosunkówmiędzynarodowychpo1945r.dzieła
autorówhistorycznychsąprzywoływane,jeśliznajdująsięwnichproblemywzbu-
dzającezainteresowaniewspółcześnie.Możnadowodzić,żeinterpretacja,np.Tu-
kidydesa,jestefektemprojekcjiwspółczesnychstanowisk.Sposób,wjakiTukidy-
desistarożytniGrecyrozumielisiłęiinteres,niepowinienbyćwyjaśnianyprzez
zastosowaniewspółczesnegorozumieniatychpojęć.Jakpodkreślalikontekstuali-
ści,tacyjakSkinner,błędemjestsądzić,żeistniejąponadczasowekwestiepoli-
tyczne,któreinteresowałymyślicieliwkażdymczasie
139
.Akceptująctostanowi-
sko–Brown,NardiniRengger–uznająjednakzakoniecznepodjęciepróby
wskazaniawspólnychpunktówmiędzyrefleksjąnadstosunkamimiędzynarodo-
wymiwróżnychokresach,bezczegoniebyłobymożliwepostawieniepytania
okanonteoretykówTPSM.Wśródwspólnychtematówwymieniają:(1)problem
Dwewnętrzności/zewnętrzności”–TPSMzajmowałasięstosunkamimiędzy
wspólnotami,narodzinamiwspólnotowejtożsamości,przebiegiemliniirozdziela-
jącejDwewnętrzność”iDzewnętrzność”;(2)problemDuniwersalizm/partykula-
ryzm”–dotyczącynormatywnegostosunkujednostekdoDich”wspólnotyisto-
sunkudoszerszejcałości;(3)problemDsystem/społecznośćmiędzynarodowa”–
obejmującykwestiejakościstosunkówmiędzywspólnotami,rolinormiwładzy
orazmożliwościzarządzaniastosunkamimiędzynarodowymi
140
.
Należyrównieżpamiętaćonarastającejodok.40latkrytycedominującegoka-
nonuhistoriiteoriipolitycznej.SiepStuurmanwskazujenadwiegłównelinietej
krytyki.Jednąokreślajakokrytykędemokratyczną.Krytykataakcentujeproblem
pomijaniawkanoniegłosówDplebejskich”,niezachodnichifeministycznych,
atakżeniezdolnośćdorozważanianiektórychproblemów,np.radykalizmu,pa-
triarchalizmuipolitykiimperium.Drugąjestkrytykametodologiczna.Najejgrun-
ciekanonzostajedekonstruowanyjakoanachroniczne,Dwigowskie”
141
przedsię-
wzięcie,któregoprawomocnośćjakohistoriijestkwestionowana.Kanonten
139
Brown,Nardin,Rengger(2002,s.3–4).
140
Ibid.,s.6.Podobneproblemywodniesieniudotradycjiprawamiędzynarodowegosątematemdyskusji
wśrodowiskuprawników.Wśródzajmującychsięprawemmiędzynarodowymdominowałsposóbinterpre-
tacjirekonstytuującyteleologiczniehistoriędyscyplinypoprzeznakładanienaprzeszłośćteoretycznego
konsensusuteraŹniejszościlubpolemicznychwersjitego,czymtenkonsesnsuspowinienbyć.Dawniauto-
rzybylizazwyczajzaliczanidogrupytworzącejkanondyscyplinyjakoprekursorzyubraniwetykietkękon-
wencjonalniepodsumowującąichDwkład”.Nowemetodologieanalizy,którezaproponowanowlatach60.
i70.XXw.,nakazywałyraczejrzeczywistąrekonstrukcjęprzeszłościiwskazywałynaznaczenieprawidło-
wegoumieszczeniahistorycznegoautorawkontekściejemuwspółczesnejDmapywiedzy”.Uwagętęza-
wdzięczamPanizziemu(2005,s.3).
141
Butterfield(1931),wymienianywśródprzedstawicieliszkołyangielskiej,użyłtejnazwy(stronnictwopo-
litycznewWielkiejBrytanii)jakookreśleniateleologicznej,koncentrującejsięnaznaczeniuwielkichjed-
nostekitranshistorycznejnarracjiwhistoriografii.
