Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Słowowstępne
NiniejszytomstanowidrugączęśćmonografiizatytułowanejHu-
morwperspektywiekulturowo-językowej,coniewykluczatraktowania
gojakoodrębnej,autonomicznejcałości.Rozpiętośćtematówizagad-
nieńprzedstawianychCzytelniczkomiCzytelnikompozwalabowiem
napogłębioną,wieloaspektowąrefleksję,którejprzedmiotem,jakżepo-
-ważnym,jesthumor.
Podobniejaktompoprzedni,Humorwkulturzeiedukacjima
charakterinterdyscyplinarny,aprzyjęteprzezAutorówperspektywy
kulturoweiedukacyjnestałysięnierzadkopretekstemdoważnych
uogólnieńidiagnozocharakterzeuniwersalnym.
Pierwszaczęść,zatytułowanaHumorwkulturze,prezentujesze-
rokiespektrumtematów:czytelnikznajdzietuzabawnestaropolskie
epitafiazwierzęce,powieściJanaLama,góralskihumorJózefaTisch-
nera,lirycznywdziękpiosenekJeremiegoPrzybory,polskikryminał
kobiecy(odklasyczkiJoannyChmielewskiejpouprawiającąpostmo-
dernistycznegryOlgęRudnicką),literackiezabawyKabaretuMoral-
negoNiepokoju,karykaturypolityczneLajosaPartiegoNagya,jak
równieżcałyblokartykułówpoświęconychstereotypomkulturowym–
portretynauczycieliwpowieściachWitoldaGombrowiczaiKrzysztofa
KamilaBaczyńskiegoorazwfilmieMagdalenyŁazarkiewiczowej,wi-
zerunekkobietywyłonionyztekstówhumorystycznychwęgierskiego
realizmusocjalistycznego,atakżedowcipyopolicjantach.Jakwidać,
rozważaniaohumorzeobjęłydorobekludzkiimponującynietylkoroz-
piętościąprzedziałuczasowego–odstaropolszczyznydowspółczesno-
ści–aleteżróżnorodnościąprofilunarodowościowegoiobiegukulturo-
wego–odfilozofiiipoetykipokryminałyidowcipy.
Częśćdruga,dotyczącaHumoruwedukacji,jestniecobardziejjed-
norodna.Poddającszkołępróbiehumoru,Autorzyprezentujązabawne
błędygimnazjalistóworazneologizmytworzoneprzezuczniówniesły-
szących,zastanawiająsię,dlaczegouczniowiechcączytaćWiedźmina,
pokazująobrazszkoływopowiadaniuSławomiraMrożkaiskeczach
