Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wsłuchanawodgłosoczekiwanianapołączeniemyślałaosiostrze.
ToonabyłajedynymłącznikiemRityzporzuconymkilkalat
wcześniejświatem.
–Magda?
Nierozmawiałyzesobąodśmiercimamy.
–Tak.Dzwoniłamdziśrano.
–Przepraszamcię.Sprzątałamkoniominiezabrałamzesobą
komórki–wyjaśniła,napawającsięciepłymgłosemsiostry.Tęskniła
zanią.
–Nicdziwnego.Gdybyśutopiłatelefonwkońskimłajnie,nie
miałabymztobąjużżadnegokontaktu.
Obiesięroześmiały.Ichoćprzeztenśmiechprzebijałsmutek,Ritę
ogarnęłoodprężenie.
–Znamtwójnumernapamięć.
–Mogębyćzatemspokojna,żejeszczesięusłyszymy.
Zapadłaniezręcznacisza.Obiemimochodemzaczęłyanalizować
sytuację,wjakiejtkwiły.Losniepozostawiłimwyboru.Rozdarte
pomiędzypotrzebąbliskościakoniecznościąwzięcia
odpowiedzialnościzaswojeczyny,wpatrywałysięwwidokprzed
oczami.TenRitysprawiałjejogromnąprzyjemność.Okupiony
bolesnymrozczarowaniem,jakimokazałasięskłonność
donadużywaniaalkoholuprzezJankaiprzemoc,odktórejniestronił,
byłjedynąucieczką.Naspakowanieswoichrzeczyizabranie
chłopcówRitaniebyłagotowa.Niechodziłoprzecieżonią.Uboku
Janamogłazapewnićdzieciomwygodneżycieibezpiecznystart
wdorosłość.Jejpotrzebauwolnieniasięodapodyktycznegomęża
przestałasięliczyć.Bezniegonieznaczyłanic.Niemiała
wykształcenia,nieprzepracowaławswoimżyciunawetroku,amimo
towiodładostatnieidobreżycie.Awszystkozacenękilkusiniaków,
którymizazdrosnyJantłumaczyłswójstrachowiernośćżony.
–Tak,zpewnościąsięusłyszymy–rzuciła,wzdychającciężko.
