Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
sprawia,żewydajemisięonjeszczebardziejseksowny.Krewpulsuje
migorączkowowuszach.Rozglądamsięposali,aleinnedziewczyny
wydająsięniewzruszone.Dlaczegonierobinanichtakiegowrażenia
jaknamnie?Czyonegoniewidzą?
Pro
fes
seurColekażenamzestawićławkiwokrąg.Jesttutaj
jedynymnauczycielem,któryzmuszanas,żebyśmynasiebiepatrzyli
podczaslekcji.Znowusiadamwławcei–nagle–zauważam,żeJosh
siedzinaprzeciwkomnie.
Gwałtowniepochylamgłowę.Włosyosłaniająmitwarzjak
tarcza.Nigdyniebędęwstanieporozmawiaćznimotamtym
wieczorzewNowymJorku.
Wpołowielekcjichłopaksiedzącyobokniegozadajepytanie.
Pokusajestzbytsilna,więckorzystamzokazji,żebyznównaniego
spojrzeć.Joshnatychmiastpodnosiwzrok.Naszeoczysięspotykają,
aprzezmojepoliczkirozlewasięfalagorąca.Przezresztęlekcji
odwracamwzrok,aleczujęjegoobecnośćcorazmocniejimocniej.
Praktycznieczujęjejnacisknamojeciało.
Pomimofaktu,żenaszplanlekcjijest,jakdotąd,takisam–angielski,
matematyka,WOS–jakośudajemisięunikaćgoprzezcałyranek.
Pomocnajestjegoumiejętnośćzarównoznikaniapomiędzylekcjami,
jakispóźnianiasięnanie.Nawetjeślinastępnalekcjajestdosłownie
wsalinaprzeciwko.Kiedydzwonekobwieszczaprzerwęnalancz,
pocieszamsięmyśląotowarzystwieKurta.Idziemyrazemtylnymi
schodami,tyminajmniejuczęszczanymi.TojestWłaściwaDroga.
–Rozmawiałaśznim?–pyta.
Wydajęwestchnięcie.Długieipozbawionenadziei.
–Nie.
–No.Tocałkiemdociebiepodobne.
Kurtzaczynaopowiadaćonowejuczennicynalekcjach
zprogramowaniakomputerowego,którajestwysoka,pogodna
ipłynnieposługujesiękilkomajęzykami–czylijesttotalniewjego
typie–aleniemogęsięnatymskupić.Wiem,żetogłupie.Wiem,
żesąważniejszerzeczy,októrychmogłabymrozmyślaćpierwszego
dniawszkole,naprzykładotym,cowłaśniemówimójprzyjaciel.Ale
Joshpodobamisiętakbardzo,żeczujęsięnieszczęśliwa.
Dotejporyniepojawiłsięjeszczewstołówceiprawdopodobnie
jużsięniepojawi,bowidziałam,jakprzedzierałsięprzeztłum
wprzeciwnymkierunku.Jegoprzyjacielewubiegłymrokuskończyli
