Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Takajestwolatwegomężainiebędęsięjej
sprzeciwiać.Mamnadzieję,Katarzyno,żewszystkosobie
przemyśliszizrozumiesz,jakwielkigrzechpopełniłaś.
Będęsięmodlićzcałegoserca,abyśokazałaskruchę.
–Błagam!–zawołałazrozpaczonaKatarzyna.–Pozwól
misiępożegnaćzdziećmi!
–Wyprowadźcieją!–krzyknąłEdward,awidząc,
żeHarrysięzawahał,popchnąłniewiernąmałżonkę
wstronęwyjścia.Gdyzaczęłakrzyczeć,wymierzyłjej
policzek.–Uspokójsię!Copomyśląsłużący?!
Harrymocnochwyciłbratowąiwyprowadził
jąnadziedziniec.Janeudałasięzanimi.Katarzyna
siedzącawlektyce,doktórejzostałasiłąwsadzona,
posłałajejnawpółobłąkanespojrzenie.
–Posłuchaj–odezwałasięJane.–Jeślizachowasz
milczenieiniewspomniszoudzialemegoojcawtym
skandalu,przyrzekamuczynićwszystko,abyśmogła
zobaczyćchłopców.Wprzeciwnymrazieuznamcię
zanajbardziejniewdzięcznąistotęnaziemi,rozumiesz?
HarryspojrzałnaJanezpowagąiszacunkiem.
Katarzynachwyciłajejdłoń.
–Obiecuję,żebędęmilczeć!Przyrzekam!Zrobię
wszystko,bylebyichzobaczyć.
–Uczynię,cowmejmocy–obiecałaJane.–NiechBóg
będzieztobą.
Stałajeszczeprzezchwilęnagłównymdziedzińcu,
patrzącnaodjeżdżającąlektykę,apotemposzła
poszukaćEdwarda.Wszyscydomownicysiedzieliwholu,
oszołomienipoawanturze.
–Katarzynaodjechała–oznajmiła.–Obiecałamjej,
żejeślizachowamilczenie,będziemogłazobaczyćsię
