Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
4.„Wschód”i„Zachód”:
symetryczneodkupienie?
JamesCliffordopisujewspółczesność,analizującwiersz
WilliamaCarlosaWilliamsazcyklupoetyckiego
Wiosna
iwszystko
,jako„przestrzeń”zajmowanąprzezwiele
tradycjiikultur,którepozbawionesąjakiegokolwiek
„organizującego”je,porządkującego„centrum”.
Zespostrzeżeniatego,wydawałobysiębanalnego
wkontekstachpostmodernistycznych,rozwijanych
przynajmniejodpołowydwudziestegowieku,wysuwa
jednakodrazuwnioskiangażującespecyficzną,
aktualnądlacałejpracyClifforda,dyscyplinę,
dziedzinęwiedzy–etnografię.Brakśrodka
wprzypadkudyskursuetnograficznegoprzekładasię
tutajnaokreśleniebrakukorzeni,autentyczności,
mobilność–początkowowobecświataopisywanego
przeztęnaukę,anastępniewstosunkudosamejteorii
ipraktykietnografii40–któreprzybierapostaćmetafory
zapożyczonejodWilliamsa:„rozpadaniasięrzeczy
nakawałki”41.
Zrównaniedyskursuetnograficznegozdyskursem
natematwspółczesnościwogóleoznacza,
żeprezentowanetuopisydotycząnaswszystkich.Przy
czym,aniocenastanubadańetnograficznych,ani
„kłopoty”doświadczaneprzeztęnaukęnieodnosząsię
jedyniedotego,copierwotne,inne.PodziałnaWschód
iZachód(czyPołudnieiPółnocitd.)tracisens.Clifford
odrzucaprzeciwstawienienaturyikulturyczymiasta
iwsi.„Rozpadają”sięwszystkie„rzeczy”,nietylkoto,
colokalne.Jednocześnieniematumowy
ojakimkolwiek„utraconymraju”,sakralnejczywinny
sposóbwyróżnionejdomeny,któraposzukuje
możliwości(bardziejlubmniejbeznadziejnie)swojego
„powrotu”–przedewszystkimniechodzitujedynie
odestrukcyjnemotywyutraty,braku,usunięcia.
Wykorzenienieoznaczakoniecznośćuruchomienia
