Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wyższeszczeblepedagogiki,anarodowahistoriografia
zawszebyłacentralnympunktem.
Abystworzyćwnowoczesnychczasachjednolitą
wspólnotę,należałonapisaćspójnąwielowiekowąhistorię
poto,abywpoićwszystkimjejczłonkompoczucie
ciągłościczasowejiprzestrzennejmiędzyprzodkami
iojcamiprzodków.Aponieważtakabliskawięź
kulturowa,rzekomobijącawsercunarodu,nieistnieje
wżadnymspołeczeństwie,„agencipamięci”musielisię
nieźlenatrudzić,żebyjąwynaleźć.Rozmaiteodkrycia
zostałyprzedstawionezapośrednictwemarcheologów,
historykówiantropologów.Przeszłośćprzeszłapoważną
operacjęplastyczną;głębokiezmarszczkizostały
wypełnioneprzezautorówpowieścihistorycznych,
eseistówipublicystów.Dziękitemupowstałnarodowy
obrazprzeszłości–dumny,czystyipiękny[1].
Choćprzykażdympisaniuhistoriipojawiająsięmity,
tojednaktewhistoriografiinarodowejsąwyjątkowo
rażące.Poczynanialudówinarodówzostałyopisane
namodłęwielkichposągówumieszczonychnagłównych
placachmetropolii–wzamyślemająbyćwielkie,
wyrażaćpotęgęiwielkiebohaterstwo.Ażdoostatniej
świerciXXwiekulekturahistoriografiimogłabyćpodobna
dorubrykisportowejwgazeciecodziennej:„my”i„oni,
wszyscyinni”–takibyłpodziałuważanyzaniemal
naturalny.Tworzenietego„my”byłoprzezniemalcałe
stolatżyciowymzadaniemdlahistorykówinarodowych
archeologów,zaprzysiężonychstrażnikówpamięci.
PrzedrozmnożeniemsięnacjonalizmówwEuropie
wieluludziuważałosięzapotomkówantycznejTroi,lecz
podkoniecXVIIIwiekumitologianabrała„naukowego”
wymiaru.Dziękipracombadaczygreckichiinnych
europejskichnacjiobujnejwyobraźni,obywatele
nowożytnejGrecjizaczęliuważaćsięzabiologicznych
potomkówSokratesaiAleksandraWielkiegoalbo,winnej
wersji,zadziedzicówcesarstwabizantyjskiego.Również
dziękiodpowiedniozaadaptowanympodręcznikom
mieszkańcyantycznegoRzymustalisiępokoniecXIX
