Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Agata,upraszczającdogranic.
–No,aleprzecieżmusiałsięjakośkontaktować
zeswoimzleceniodawcą,musiałmiećjakiśnumer
telefonu,jakiśadresmailowy…–głośnoanalizowała
Barbara.
–Zatrzymanyzeznał,żekontaktowalisię,lecztylko
domomentuwykonaniazadania.Kopertazpieniędzmi
czekaławumówionymmiejscu.Numertelefonuokazał
sięnieaktywny,niemuszędodawaćchyba,żebył
tonumernakartę,nienamierzalny.–Mateuszodwrócił
sięnamoment,byzlokalizowaćwodę.
–Przepraszam,nawetniespytałam,czyczegoś
potrzebujecie,prostoztrasy…–Basiawstałainalała
całejczwórcewodydoczystychnaczyń,zktórychkażde
należałodoinnegokompletuporcelany.
Koniecsierpniabyłwówczasciepły,wgórachnie
odczuwałosięupałutakmocnojakwmieście.Mimo
towszystkimzebranymrobiłosięgorącoodnamiaru
nowychwiadomościizwiązanychznimiwrażeń.
–Możemykontynuować?Czyjeszczeupieczemyciasto?
Żebybyłobardziejrodzinnie…–Klaraniemogłasię
powstrzymaćodkąśliwychuwag,jednakAgatarozumiała
powagęsytuacji,jejzdenerwowanieizdecydowała,
żekarceniedorosłejcórkiprzyniesieodwrotny
dozamierzonegoefekt.
–Znamtencharakterek…–Mateuszwycedziłprzez
zęby,jednakobie:KlaraiAgatazgromiłygowzrokiem.
Wycofałsięwięczdalszegokomentowania.
–Wypuściliśmygo,choćoczywiścienieuniknie
odpowiedzialności.Mynadaljednaktkwimywmartwym
punkcie.–Zrobiłgestrękoma,dającdozrozumienia,
