Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zawszegórującymuczuciem.Nalewoodmistrzasiedziałpoetyczny
Snodgrass,tajemniczootulonywniebieskipłaszcz,psamipodszyty.
ObokniegoWinkle,myśliwiec,zwdziękiemukazywałkurtkęzupełnie
nową,szkockikrawatiszaraczkowespodnie.
MowapanaPickwickairozprawy,któresięwywiązałynastępnie,
przytoczonewprotokołachklubu.Przedstawiająoneuderzające
podobieństwodorozprawnajznakomitszychzgromadzeń;aponieważ
zawszebudującymjestporównywanieczynówwielkichludzi,
podajemyprotokółtegopamiętnegoposiedzenia.
„PanPickwickzrobiłuwagęmówisekretarzżesławajestdroga
sercukażdegoczłowieka.Sławapoetyckajestdrogasercujego
przyjacielaSnodgrassa.Sławamiłosnychpodbojówjesttaksamo
drogajegoprzyjacielowiTupmanowl,ażądzazdobyciasobiesławy
wewszystkichćwiczeniachciałapłoniewwysokimstopniuwpiersi
jegoprzyjacielaWinkle’a.On(panPickwick)niemożezapomnieć,
żeinaniegosamegowywierająwpływnamiętnościludzkie,ludzkie
uczucia(oklaski),możenawetludzkiesłabości(głośnezawołania:Nie!
Nie!).Alepowieito,żejeżelikiedyogieńmiłościwłasnejzapałał
wjegołonie,townetstłumiłygożądzebyciapożytecznymrodzajowi
ludzkiemu.Chęćzjednaniasobieszacunkuroduludzkiegobyłazawsze
jegobodźcem,filantropiajegogwiazdąprzewodnią(gwałtowneoznaki
uznania).Czułonniejakądumę,wyznajetootwarcie,iniechjego
przyjacielezużytkujątowyznanie,jeżelisięimpodoba,czuł
onniejakądumę,gdyprzedstawiłuczonemuświatuswojąteorię
głowaczów.Teoriatamożebyćznakomitaalboniebyćnią.(Jeden
głos:Jestnią!Głośneoklaski).Zgadzasięmówcazezdaniem
szanownegopickwickisty,któregogłosusłyszał.Teoriajegojest
znakomita.Alechoćbysławategotraktatudoszładokrańców
uczonegoświata,iwtedyduma,jakąbyodczuwałautortegoutworu,
niebyłabyniczymwobecuczuciadumy,jakiegodoznajewtejchwili
najszczęśliwszejwjegożyciu(oklaski).Jestontylkobardzomizerną