Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wmikroskopijnymstrojusportowymiocieletakim,jakby
jąrzeźbiłMichałAnioł.Tawniebieskimwłaśnietak
wyglądała.Widziałem,żeonateżotaksowałanas
spojrzeniem,ijakmyślicie—nakimzatrzymaławzrok
nadłużej?
Zacharynierozumienajprostszychzasadwspółżycia
społecznego—naprzykładtego,żeludzieszukają
partnerówwewłasnejlidzie—ijakdebilszepnął
midoucha:
—Zamawiamtęwniebieskim.
OtomaciejaknadłoniryspsychologicznyZacharego.
Niechonnajpierwspojrzynasiebie.Pozatymwybierać
pierwszypowinienchybaten,ktozrzuciłsięnajwięcej.
Zacharywogóleniewyczuwatakichsubtelności.
—Okay!Dlamniezadużepodwozie—powiedziałem,
żebyzabardzosięniepodniecał.—Aleogólniechyba
wtwoimtypie.
—Toznaczy?
—No,podobnado…wiesz…—Znaczącopopatrzyłem
nachłopaków,żenibyprzynichniechcęmówić.
Trochętrwało,zanimzałapał,alealuzjędoWalerii
wkońcuzawszewychwyci.
Nielubiędziewczynstarszychodemnie.Nicdonichnie
mam,poprostutemat,gdziektórastudiuje,jakośmnie
niekręci.Jednanagermie,jednanapsychologii,
tawniebieskimnawiedzyoteatrze.Dogadałabysię
zmojąmatką.
Mamdotegodystans.JestemzMadziarskąinarazie
nieplanujężadnejnowejdziewczyny.Totylkokłopot
iwydatki.
Zacharywsadziłręcegłębokodokieszeni,tak
żeażmugórąwylazłagumkaodgaci.Jemusięwydaje,
żewtensposóbpodrażniadziewczyny.Podrażnia
widokiemgumyodgaci.Nocóż,każdymatakiemetody,
najakiegostać.Czasemmyślę,żepowinienem
mupowiedzieć,jakietoobciachoweiżebytaknierobił,
botylkojeodstrasza,alejakośzapominam.
SiostraPyrzyńskiegobyłanajfajniejsza.Dosyćładna,
zkażdympogadałainawetsięniezająknęła,żestudiuje.
