Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zprzebarwieniamiskóry,rozkładającesięiczęściowo
zjedzoneprzezzwierzęta.Widziałzwłokizjelitami
iinnyminarządamizwisającyminazewnątrz.
Zsiekieramilubnożamiwbitymigłębokowciało,mózgi
rozbryzgniętenaścianach.Widziałnawetzwłoki,które
zostałypoćwiartowaneizapakowanedoreklamówek
zRimi.Jednakwtymcieletutajbyłocoś,couświadomiło
mu,żedalsześledztwobędziewymagałoodniego
maksimumprofesjonalizmu.Maksimumdoświadczenia
iumiejętności.Krzywyuśmieszekzamieniłsięwszeroki
uśmiech,gdydotarłodoniego,jaktrudneczeka
gozadanie.
Zzamyśleniawyrwałgopiskliwykobiecygłos,który
przywitałsłuchaczypopołudniowegoprogramuRadia
Larvik.Spikerkapoinformowała,żewkrótcerozpoczniesię
audycja
Dwakwadransezcountry
.FinnHaberwyłączył
radio,tymsamympozbawiająckonkurencjibrzęczące
owadyprzyzwłokachPrebenaPramma.
Komisarzokrążyłkanapę,żebyprzyjrzećsięciału
zbliska.Opuchniętagłowadenataniemaldotykała
zakrwawionejpodłogi.Skórałuszczyłasięisprawiała
wrażenierozmiękłej.Naśrodkuczoławidniałkolejny
okrągłyśladpoprzypaleniu.Twarzwykrzywiałgrymas
zaskoczenialubstrachu.Oczybyłyzapadnięteiszeroko
otwarte,aleobróciłysięwoczodołach,przezcogałki
oczne,którewpatrywałysięwWistinga,byłybiałe
igalaretowate.Krewiśluzściekającewokółnosaiwzdłuż
jegogrzbietuzdążyłydawnoskrzepnąć.Ustaofiarybyły
zaklejoneszerokimkawałkiemszarejtaśmyklejącej.
Obokpoduszkikanapowejipoplamionegokrwią
sekatorależałowkałużykrwiżółtewiadro.Dziesiątki
małychczarnychmrówekszłyścieżkąoddrzwiwerandy
donogikanapyidalejponylonowymsznurze,który
wżynałsięwopuchnięteręcedenata.Mrówkiwędrowały
pogranatowoczarnejtwarzyiznikaływuchu.
Wistingodwróciłwzrokijużmiałodejść,gdynaglecoś
kazałomujeszczerazspojrzećnazwłoki.Niezauważył
tegoodrazu,leczodnotowałwpodświadomości,
