Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nosiłykostiumy,małedziewczynkizasiadałydoczesania
natronieksiężniczki,achłopcywkabiniestatku
kosmicznego.Postrzyżeniudziecidostawałydiadem
albospecjalnekosmiczneokulary.Miabyłazeswojej
firmybardzodumna.PomysłwyszedłodAnnyitoona
początkowoczesała,aMiazajmowałasięfinansami.
Dlategostarałasięzachowaćostrożność.JeżeliAnna
opowiedziałaAdamowioswojejpracy,mógłłatwo
skojarzyćfaktyiuznać,żejejobecnośćnaplażynie
byłaprzypadkowa.
GospodyniAdama,Mary,paniokołosześćdziesiątki,
postawiłanastolejajkawkoszulkach,przyrumieniony
bekonichrupiącebułeczki.Adamprzedstawiłjesobie.
–Mianastąpiłanaszkłonaplaży.
Marypokręciłagłową.
–Totegłupiedzieciaki.Wciążsiętukręcą
wieczorami.Fakt,żestudiują,niedajeimprawa
dopiciaalkoholuiwyrabianiaBógwieczegonaplaży.
Skończysięzawiadomieniempolicji.
–Możeitak–mruknął,aleniewydawałsięwpełni
przekonanydopomysłu.–Albosamtozałatwię.
–Naraziejedzcie,bowystygnie–ucięłaMary.
–Dziękujemy–odezwałsięAdam.–Wszystko
wyglądafantastycznie.
Nałożylisobieiprzezchwilęjedliwmilczeniu.
–Wspomniałeś,żemaszfirmę.Czymsięzajmuje?
–Miaodezwałasiępierwsza.
–Projektowaniem–odparł,zajętyrozsmarowywaniem
masłanabułce.
–Czego?–dociekała,niezrażonajego
powściągliwością.
