Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
doniegopodchodzi.
–Przepraszam…–zaczynaniepewnie.
Ocomamgospytać?Jeanny,weźsięwgarść.Nonie
stójjaksłupsoli
.
–Tak?–Mężczyznaunosiwzrok.Czarneoczywpatrują
sięwniąprzyjaźnie,ajegopostawadodajejejpewności
siebie.Jestbardzootwartyiwyglądanasympatycznego
orazchętnegodopomocy.
Todobrzedlamnie
.
–Szukamlinkidohakadopracnabudowie.Tata
prosił,więc…
–Doilukilogramów?
Mruga.Notegotosięniespodziewała.
–Słucham?–Jestpewna,żepatrzynamężczyznęjak
naUFO.
Widzirządśnieżnobiałychzębów.
–Chceszlinkędohaka,aledoilukilogramów?Hm,
zakładam,żetegoniewiesz…–mruczydoradca,
przyglądającsięjejuważnie.
Hm,zakładam,żeniewiesz,cotojestlakier
hybrydowydopaznokci.
Jeannyuśmiechasięwodpowiedzi,abyzamaskować
niepewność.
ZopresjiwybawiajądźwiękSMS-a.
TATA:
Żabciu,potrzebnamilinkadohakazzabezpieczeniem
do500kg.
