Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wachlarzimocnonimzatrzepotała,odpędzającunoszącysię
wpowietrzupył.
–Obawiamsiętejwizyty–szepnęłaNina,nieznaczniewyglądając
oknem.
Starewiczwsiadałwłaśniedoeleganckiegootwartegopowozu,
zaprzężonegowdwapięknegniadekonie.
–Dlaczego,mojedziecko?–zdziwiłsięproboszcz.–Cooncimoże
zrobić?
–Wielezłego–westchnęła.
Proboszczazainteresowało,dlaczegoobawiasięStarewicza,więc
opowiedziałaojegogroźbachizażyłychstosunkachzMoskalami.
–Ależjaniewyobrażamsobie,bydobrzewychowanymężczyzna
chciałskorzystaćzeswojejprzewagiwobecsamotnej,bezbronnej
kobiety–oznajmiłproboszcznaiwnie.
Ninauśmiechnęłasięgorzko.
–Ksiądzdobrodziejjestdobrym,świętymczłowiekiem,apan
Starewicztocynik,nieposiadającyżadnychzasad.Nieszanował
własnejbabki,któragotakkochała,iprzyczyniłsiędojejprędkiej
śmierci.Niezamierzarównieżrespektowaćjejtestamentu.Mnie
nienawidzi,boodrzuciłamjegooświadczynyiwybrałaminnego.
Nigdymitegoniedaruje.
–Wydawałmisięporządnymczłowiekiem.Jaktosięludzie
zmieniają–zauważyłproboszczzubolewaniem.
–Ludziesięniezmieniają,tylkowokreślonychokolicznościach
wychodząnajawukrytecechyichcharakterów.Starewiczowichodzi
wyłącznieospadekpobabce–powiedziałaNina,przymykającoczy.
Odranabolałajągłowa.
–Przecieżonbyłwtobiezakochany–przypomniałaMira.
–Niewierzęwjegomiłość.Tenczłowiekjestegoistąikochatylko
siebie.Zraniłamjegomęskąambicjęizniweczyłamnadziejenamój
wielkiposag.Obecnie,żonatyzbogatąŻydówkąiżyjącwkomitywie
zMoskalami,jestwporównaniuzemnąwkomfortowejsytuacji.
Zewzględunaobecnośćgościaobiadpodanopóźniejiprzeciągnął
się.Nakawęilikierywszyscyprzeszlidobiblioteki.Ksiądzproboszcz
zamłoduwielepodróżowałipotrafiłbardzointeresującomówić
oswoichwędrówkachpoEuropie,szczególniezachwycającsię
Hiszpanią.PielgrzymowałdoCompostelli,dogrobuApostołaJakuba,
dokądściągałypielgrzymkizcałegoświata.Miradopytywałasię
ocorridę,aNinaokatedręwBurgos,gdziespoczywałyzwłokiCyda,
czyliRodrigaDíaza,bohateranarodowegoHiszpanii,romantycznego
