Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1.Zakresobowiązywania
Art.1
decyzjęutożsamiasięzaktemkończącympostępowanie(thefinalact),odróżniając
jąodrozstrzygnięćwpadkowych,wydawanychwceluzałatwianiasprawincydental-
nychzwiązanychztokiempostępowania(zob.J.Rodriguez-AranaMuñoz,M.Garcia
Pérez,J.J.PernasGarcia,C.AymerichCano,ForeignAdministrative…,s.1).Docenia-
jącpraktycznąwartośćustaleńnaukiprawaipostępowaniaadministracyjnegooraz
orzecznictwasądów,niewolnotracićzpolawidzeniafaktu,żeanalizaprzepisówpra-
wamaterialnegoniezawszedostarczajasnejodpowiedzinapytanieoformędziałania
organuadministracji(realizacjiprzyznanejmukompetencji).Operująonecoprawda
terminemndecyzja”,jednakczęstozastępujągoinnymirzeczownikami,takimi,jak:
nrozstrzygnięcie”,norzeczenie”,nzarządzenie”,nzgoda”,npozwolenie”,nkoncesja”czy
nnakaz”,bądźzwrotamiczasownikowymiwrodzaju:organnzezwala”,nprzyznaje”,
nstwierdza”,nustala”czynnakazuje”.Organystosująceprawo,wtymsądyadministra-
cyjne,musząwobectegozgłębiaćintencjeustawodawcy,nadającjegowypowiedziom
stosownąkwalifikacjęprawną,tj.uznając,żecośjestalboniejestdecyzjąwrozu-
mieniuKodeksu.Jakoswoistąsyntezępoglądówteoriiijudykaturynatematpojęcia
decyzjimożnatraktowaćokreślenia,któreznalazłysięwkolejnychwersjachprojektu
Przepisówogólnychprawaadministracyjnego.Wprojekciez2008r.sformułowano
następującądefinicjędecyzji:njednostronny,władczyaktorganuadministracjipub-
licznejrozstrzygającykonkretnąsprawęindywidualnegopodmiotuniewynikającą
zorganizacyjnegolubsłużbowegopodporządkowaniaorganowi,którygowydał,nie-
zależnieodnazwynadanejwprzepisachtemuaktowi”(art.5ust.1).Zastrzeżono
wnimrównież,żenjeżeliprzepisyprawawsprawieindywidualnejustanawiająformę
działaniaorganuadministracjipublicznejinną,niżdecyzjalubpostanowienie,od-
mowajejzałatwieniawcałościlubwczęścinastępujeprzezwydaniedecyzji”(art.31
ust.10;tekstprojektuwrazzuzasadnieniemopublikowanowzbiorzePrawododo-
brejadministracji,s.53-104).Redagującpierwszyzprzepisów,odstąpionoodwskaza-
nia,żedecyzjamaznajdowaćumocowaniewpowszechnieobowiązującychprzepisach
prawa,wychodzączzałożenia,żetakżewrazieniespełnieniategowymaganiabędzie
onauważanazaaktistniejący,chociażdotkniętyzasadnicząułomnościąmaterialną,
uzasadniającąwyeliminowaniejejzobrotuprawnegozeskutkiemextunc.
Wlatach80.i90.ubiegłegowiekurozważanoteż,wzwiązkuznurtem,któryzary-
sowałsięwtedyworzecznictwiesądowym,problemdomniemaniazajęciastanowi-
skawsprawiewformiedecyzjiadministracyjnej.PoglądwyrażonywwyrokuSN
z28.11.1990r.,IIIARN30/90,OSP1991/7-8,poz.171,żebrakniektórychskładni-
kówtreścidecyzjiwrozstrzygnięciupowziętymprzezorganupoważnionydowyko-
nywaniaczynnościzleconychzzakresuadministracjiniestwarzajeszczepodstawy
dotraktowaniatakiegorozstrzygnięcianjakoinnejformydziałaniaadministracji,sko-
rowwypadkachspornychnależyprzyjąćogólnedomniemaniedziałaniawformie
decyzji”,spotkałsięzkrytykąW.Tarasa.Przekonującobrzmitwierdzenieautora,
żerozstrzyganiuniejasnościwtymwzględzielepiejsłużyłabykonstrukcjanzasady
ZbigniewKmieciak
41
