Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
***
Każdymawżyciudzień,którywszystkozmienia.Jateż
takimiałem,nawetpamiętamdatę–20marca
1991roku.Przyjechałchłoptaśnaeuropejskiesalony,
wkoszulcezzaklejonąreklamą,izapakowałdwiebramki.
Itokomu!Sampdoriabyławtedyjeślinienajlepszą,
tojednąznajlepszychdrużynświata–zdobywcaPZP,
przyszłymistrzWłoch.Niktnam,legionistom
przegrywającymnawetwpolskiejlidze,niedawałszans
naawansdopółfinałuPucharuZdobywcówPucharów.
Gdydziałaczeusłyszeli,żechcemynegocjowaćpremie
zaprzejścieSampdorii,kpiliznaspodnosem.
–Ilechcecie?–zapytali.Gdybyśmykrzyknęli,
żepomilioniedolarówbyłobywporządku,
tobypodpisali.Rzuciliśmysumęrównieabstrakcyjną.
–Jeśliawansujemy,chcemypodziesięćtysięcy
dolarównagłowę–odpowiedziałwówczasKrzysiek
Budka,kapitanzespołu.
–OK–padłaodpowiedź.OK,poprostuzwykłeOK.Jak
gdybynigdynic–zgoda.OK.No,kochani,tuwasmamy!
Jużwtedyczułem,żetakasabędziemoja.Adziałacze
myśleli:„No,ogórki,spinajciesięśmiało.Macietakie
szansenawygraniezSampdoriąjakKowalnatytuł
profesora!”.
Janiemamszansnatytułprofesora.
pierwszymmeczumiałemniegrać,aleAndrzejŁatka
doznałkontuzji.Wszedłemzaniego,wrewanżuteż
wystąpiłem,jużodpierwszejminuty.Niktwzespolenie
miałpretensji,żegram,bobyłem...lubiany–takichłopak
odwszystkiego,copotrafikażdąrzeczzorganizować,
ainapiwopójdziepotreningu.Lubiliśmysięwtedy
spotykać,wdużejgrupie.PatronatnademnąobjąłDarek
