Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wybraćsięnawiśniedokrólewskiegoogrodu,
bopamiętaj:jakcijestemrodzonymojcem,żegdybycię
tamprzyłapano,skóręzciebiezedrę,żywegozrąknie
puszczę”.
Maciuśsięstropił.
Tobyłobystraszne:znalazłztakimtrudemprzyjaciela.
Iotozjego,Maciusia,winy–tenprzyjacielmabyć
zeskóryodarty.Nie,zaprawdę,zbyttojużwielkie
niebezpieczeństwo.
–No,ajakżeterazwróciszdodomu?–zapytał
niespokojnieMaciuś.
–Niechwaszakrólewskamośćsięoddali,jasobie
jakośporadzę.
Maciuśuznałsłusznośćtejradyiwyszedłzzarośli.
Czasbyłpotemunajwyższy,bozagranicznyguwerner,
zaniepokojonynieobecnościąkróla,bacznierozglądałsię
pokrólewskimogrodzie.
MaciuśiFelekdziałaliwspólnieteraz,choćprzedzieleni
kratą.Maciuśwzdychałczęstowobecnościdoktora,który
cotydzieńważyłgoimierzył,żebysięprzekonać,jak
rośniemałykrólikiedybędziejużduży;żaliłsię
nasamotnośćiraznawetwspomniałministrowiwojny,
żebardzochciałbysięuczyćmusztry.
–Możepanministerznajakiegośplutonowego,który
bymógłmiudzielaćlekcji.
–Owszem,chwalebnejestdążeniewaszejkrólewskiej
mości,byzdobyćwiadomościwojskowe.Dlaczegojednak
matobyćplutonowy?
–Możebyćnawetsynplutonowego–powiedział
