Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
„Adalejjak?–zapytałoficersiedzącypodbramąobozu,
naktórejbyłonapisane«Pracaczyniwolnym».
–Toznaczytakiemaszimię,ajakiejesttwoje
nazwisko?”.„58!”–ryknąłponownieHarutiunian,
cooznaczało„wrógludu”.Byłterazczęściąinnejrodziny,
licznej,mrowiącejsię,wychudzonej,rozproszonejpocałej
Syberii,rodzinyelementówspołecznieniebezpiecznych,
wrogówludu,desygnowanychwtensposóbprzezartykuł
prawakarnego.
Harutiunianwyszedłnawolnośćpojedenastulatach
więzienia.RumuńskaRepublikaLudowaprzyjęła
gonawielesposobów.ZobaczywszygonaDworcu
Północnym,wtypowoobozowymubraniuibutach,jakiś
człowiekkupiłiwręczyłmuobwarzanki.Ktośinny
podszedł,byzapytaćozaginionegokrewnego.Aprzy
wyjściuzdworcapowitałgopatrolwojskowy,
iciężarówkazawiozłagodosiedzibySecuritatenaCalea
Rahovei.TamwręczonomuzaświadczeniezAmbasady
ZwiązkuRadzieckiegorodzajdyplomuprzyznawanego
przodownikompracy.
ZAŚWIADCZENIE
Niniejszezaświadczeniewydajesięobywatelowi
LevonowiHarutiunowiczowiHarutiunianowi,urodzonemu
w1913roku,wcelupotwierdzenia,żeod8maja1945
rokudo24września1955przebywałwZSRR.Wczasie
pobytuwZSRRHarutiunianL.H.byłwykorzystywany
doróżnychprac.Wostatnimczasiepracowałjakogłówny
ekonomistasektoraobróbkidrewna.Wswoim
zachowaniuwykazywałsięsumiennością.
Rzeczywiście.Wchwiliaresztowaniaważył
osiemdziesiątdwakilogramy.Wchwiliwyjścia
zwięzieniaspadłdopięćdziesięciu.Czasami,gdy
zpowodunudystrażnicywięziennistawalisiębardziej
czuli,mówilidoniego
tonki-zvonki
,czylibrzęczy-
chudzina,inaczejmówiąc,jegokościpobrzękiwały,
uderzającjedneodrugie.Wypadłymuprawiewszystkie
włosy,anaskroniachpozostałomutylkotyle,
bywydawałosię,żenaduszamimazawieszone
