Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
7
–Aniechmnie,toty?
Hedda,którejgórnaczęśćciałanurkujewłaśniew
bagażnikupolicyjnegoradiowozu,wysuwasię
ispoglądanauśmiechniętątwarzElisabethKaluzy.
–Niemiałaśwyjechaćnaferie?
Fiskwkładapodpachęplastikowykombinezon,
poktóryzeszładosamochodu.
–Nawetniepytaj–odpowiadaizdecydowanymruchem
zatrzaskujebagażnik.–Otejporzemiałamsiedzieć
wsamochodzieinacałegardłośpiewaćstarepiosenki
A-ha.
–Ty?Ztwoimgłosem?
–Właśnieotochodzi.
Kaluzasięśmieje.
–PrzynajmniejniemusiszjechaćdoTryvannrazem
zdzieciakami,któreaniniepotrafią,aniniechcą
nauczyćsięjeździćnanartach.
–Nadalniechcąjeździć?
–Gdybymożnabyłojednocześnieoglądaćfilmy
naNetfliksie,toktowie.Może.
Przewracaoczami.
–Pieprzyćto.
Heddazamykaradiowóz.
–Pieprzyćtęcałąnarodowo-romantyczną,przyjazną
