Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Powodzeniawśrodku–mówiElisabeth,gdystają
przedwejściemdomieszkaniaEvyKranz.
–Powodzenianagórze.
Kaluzaznikanaschodach.Heddarzucadługie
spojrzeniezakoleżanką,następnierozwijaplastikowy
kombinezonidochodzidowniosku,żebyćmoże
najwyższyczasaktywowaćwłaściwączęśćmózgu.
*
–Musipantozałożyć–mówidomężczyzny,którynadal
stoiwkuchniopartyokrzesło.AdamBorgjest
przeciętniewysokimmężczyznąomiłych,niebieskich
oczach.Nieunikajejwzroku,wręczprzeciwnie:patrzy
jejprostowoczypotym,jakHeddasięprzedstawia.
SkóranatwarzyBorgawydajesięstwardniała,jakby
mężczyznaczęstoprzebywałwostrymsłońcu.Włosy
makrótkoobcięte,niewystylizowane.Nawetpodciepłą
kurtkąwidać,żemawytrenowaneciało.Silne
iumięśnione.
–Alezróbmytonakorytarzu–proponujeHedda.
–Żebyśmyniestaliwprzejściu.
PrzedwejściemdomieszkaniaFiskpomagamuzałożyć
okrywającycałeciałobiałykombinezon.Nadłonie
naciągamufolioweworki.Nakrótkąchwilęich
spojrzeniaznowusięspotykają,aleHeddaodwraca
wzrokizzadowoleniemprzyglądasięprzebraniu
mężczyzny.
–Icoteraz?
–Terazidziemydokomendy.
PrzedbetonowymblokiemnaFredrikSelmersvei
7pojawilisiępierwsiprzedstawicieleczwartejwładzy.
Naszczęścieniematamnikogo,kogoHeddaznałaby
