Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
42
JulianKornhauser
erotycznychopowieści,którymibohaterkaraczyswegoukochanego,abyzdobyćjego
zaufanie(OpowiadanieautentyczneoArsenie,Niezapomnianyobiadumiłego,Dwa
białegroszki,WdzięcznyportretIrenyorazdwiewersjeOpowieścizimowej:jedna
bohaterki,drugaBublikawdopisanejpodziesięciulatachczęścipt.Epilog),tylko
wdwóchmiejscachnawiązujedoliteraturyrosyjskiej.Sątojednaknawiązaniapo-
nadtekstowe,sytuacyjne.Wpierwszymfragmencieczytamy:„Seksuanimojegosto-
sunkudoniegoteżniepamiętam.Czytałamponocach,jakMaksymGorki.Książka
miałatytułŻyciepłciowe”
3.Wdrugim:„Maszrację,Bublik.Jestemjakwyblakły,
suchybukiecikzTrzechsióstrCzechowa”
4.ZarównoGorki,jakiCzechowfunkcjo-
nująwopowiadaniujakoemblematybezgłębokichstrukturznaczeniowych.Bohater-
ka,przypominającsobieokreślonesytuacjezprzeszłości,przywołujete,któretkwią
wjejpamięcierudycyjnej,związanejzwykształceniem.Podobniejakwemocjonal-
nymokrzyku:„Ach,gdybymbyłaprzynajmniejNapoleonem,Dostojewskim”
5.
WdrugimopowiadaniuImportnepričeakcjatoczysięwMoskwie,ajegobohater-
kamisądwiestypendystkizChorwacji,któreinteresująsięliteraturąrosyjską.Pod
postaciąnarratorkikryjesiętasamaosoba,któraBublikowiprzygotowywałatekstydo
analizy,zaśjejprzyjaciółka,Gogasymbolizujepostawękonsumpcyjnąiintelektualną
pustkę.Takżetufabułazamieniasięwzabawęliteracką,oczymświadczykonstrukcja
opowiadania,podzielonanakilkamałychczęścinarracyjnych,którychtytuływdużym
stopniuparodiująjęzykteoriiliteratury.Zjednejstrony,zawierająinformacjęożyciu
codziennymbohaterek,zdrugiej,podkreślająfunkcjęautotematycznątekstu,np.goga
ijawmuzeumpuszkinaczyliopowiadaniewdwóchczęściachzpremedytacją.Ważne
jesttutłokulturowe,będącezapisemautobiograficznym,podobniejakwtrzecimopo-
wiadaniuZamiastnotatkiopisarzu,którerozgrywasięwZakładzieRusycystykina
WydzialeFilozoficznymUniwersytetuwZagrzebiu.Opowiadanietostoinapograni-
czutekstuimetatekstuicałezostałozbudowanezrealiówznanychautorcezautopsji.
Jedynieautentycznepostaciekryjąsiępodprzydomkami,któreczęstosąaluzjądo
konkretnychutworówpisarzyrosyjskiejklasyki.
ZupełniejużinaczejUgrešićpotraktowałaliteraturęrosyjskąwnastępnymtomie
opowiadańŽivotjebajka(1983).Wmiejscerosyjskiegotłakulturowo-geograficznego
weszłysametekstypisarzyrosyjskich,będącewwieluwypadkachźródłemgryinter-
tekstualnej.Sammodeltworzeniatekstunieuległzmianieiwzasadziejestodwzoro-
waniemPozyzaprozuipowieściŠteficaCvekuraljamaživota.Patchworkstory
zroku1981,którazaczynasięwyboremtechniki(autorkazaczynapisaćpodnamową
przyjaciół„kobiecąprozę”,siadaprzymaszyniedopisania,którakojarzysięjejzma-
szynądoszyciainietylepiszeswąopowieść,ilejąszyje),materiału(bodźcemstaje
siękrótkilistwpiśmiedlakobiet,podpisanyStefcia,autorkadorabiajejnazwisko
Ćwiek)ikroju(będzietopatchwork-suknia,którajestuniwersalnympoglądemna
świat)
6.PonieważdwudziestopięcioletniaStefcia,zzawodutipkačica,niewieleczyta
pozapismamidlakobiet,nicwięcdziwnego,żeznikazPatchworkstoryliteratura
3Ibidem,s.59.
4Ibidem,s.63.
5Ibidem,s.31.
6D.Ugrešić,ŠteficaCvekuraljamaživota,Zagreb1981,s.12.
