Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
Niniejszeopracowaniejestpróbąwniknięciawspecyfikękulturyszkoły,
postrzeganejjakokonstruktwielowymiarowyiwielowątkowy,którymoże
sprzyjaćrozwojowiwszystkichpodmiotówszkolnegożycia,aleteżmoże
stwarzaćbarierytegorozwoju.Tezyprzedstawionewtejpracyopierająsię
naprzekonaniu,żeludzkiemyślenieidziałaniejestsilniezdeterminowane
przezokreślonykontekstkulturowy
1.Tenkontekstwsposóbistotnywpływa
natreśćisiłędążeńczłowieka,kształtujemotywyjegozachowańorazwy-
zwalaemocjetowarzyszącetemudziałaniu.Poznawanietegokontekstumoże
byćkluczemdorozumieniajegozachowań.Kontekstkulturowyzachowań
podmiotówżyciaszkolnegowykazujeswoistości,którezamiarichrozumienia
czyniądużymwyzwaniem.Zachowaniatekształtująsiępodwpływemwielu
czynników:oddziaływańrodzinnych,środowiskalokalnego,specyfikisamej
szkoły,sposobóworganizowaniajejprzestrzeniitp.Podstawowewtych
rozważaniachpytaniedotyczycharakteruzwiązkówzachowańuczniów
inauczycielizkulturąszkoły,dlajednychbędącejmiejscemsystematycznej
iprzymusowejnauki,dladrugichmiejscempracy.Tym,coichłączy,jest
fakt,żewszyscybywająwtymmiejscuregularnie,żejestonoważnączęścią
ichżyciaorazto,żewszyscy–czasemnawetwbrewswejwoliiwnieświa-
domości–sągłębokozanurzeniwkulturzeszkoły.Wyjaśnienietego,jak
zachowująsięuczniowieidlaczegotorobią,niewydajesięmożliwebez
wniknięciawkulturęszkoły,podobniejakustaleniesposobu,wjakifunk-
cjonujeszkoła,niejestmożliwe,jeśliabstrahujesięodtego,ktodotej
szkołyuczęszczaiktowniejpracuje.
Celetejrozprawymożnabywięcująćdwojako:popierwsze,chodzi
ozaprezentowaniekulturyjakostrukturywieloelementowej,wktórejpod-
stawowarolaprzypadawartościomistanowionymnaichpodstawienor-
mom,podrugiezaśopokazaniewjakisposóbwymogisystemukulturowe-
goszkołyoddziałująnauczniówinauczycieli.Wtymdrugimprzypadku
uwaganaszaskupiasięwokółtego,jakpodmiotytekonstruują„swoją”
szkolnąrzeczywistośćijakprzebiegasynchronizacjategozjawiskazinnymi
elementamiżyciaszkolnego
2.Nietwierdzęprzytym,żekulturaszkołyjest
1PiszeotymszerokoJeromeBrunerwpracyKulturaedukacji,tłum.A.Brzostowska-
-Tereszkiewicz,Kraków2006.
2Pojęcie„kulturyjakosynchronu”zapożyczyłemodA.Nalaskowskiego.
