Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Prokuratorogólnienieprzerywał,niekomentował,po-
zwoliłsobietylkonastandardowąuwagęnCzychciałbypan
cośdodać?”
.
KiedyKanclerzzaprzeczył,śledczywykrzywiłustawgry-
masie,którywzamierzeniumiałbyćzaczątkiemuśmiechu.
–PanieKanclerz–Dobrowolskibezpiecznienieodmienił
nazwiska–wimieniuRzeczypospolitejPolskiejprzedsta-
wiampanuzarzutprzekroczeniaobronykoniecznejinie-
umyślnegospowodowaniaśmierciMarianaGrzędowicz,
lat32orazStefanaGrzędowicz,lat34,tojestoprzestępstwo
zartykułu155kodeksukarnegowpołączeniuzartykułem...
Kanclerzwięcejniesłyszał,dopieroterazzrozumiał,wja-
kimbagniesięznalazł.Inawetniechodziłoozarzuty,bonato
akuratzdążyligoprzygotowaćpolicjancizkonwoju.Nie,do-
pierogdydoświadomościwdarłysięnazwiskaobumężczyzn,
dotarłodoniego,żezabiłdwóchludzi.Itojeszczebraci.
–Czyprzyznajesiępandozarzucanychmuczynów?–głos
prokuratorazabrzmiałjakecho.
–Słucham?–spytałzdezorientowany.
–Czyprzyznajesiępan...
–Nie–Kanclerzprzerwałprokuratorowiwpołowiezda-
nia.–Tocidwajbandycinapadlinamnieimojąrodzinę,
chociażniktznasniezrobiłimniczegozłego,aniejana
nich.Proszętozaprotokołowaćwimieniujednegozobywa-
teliRzeczypospolitejPolskiej–wycedził,patrzącrozmówcy
prostowoczy.
*
–Mążnaprawdęniezrobiłniczłego–MartaKanclerzwes-
tchnęłagłęboko.
–Proszęmnieźleniezrozumieć–Bielikuśmiechnąłsię
zuprzejmościąwymalowanąnatwarzy–alefaktniewinno-
ścipanimężaniemawpływuna...Jakbytopowiedzieć...–
szukałodpowiedniegookreślenia.
20
