Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Nie!–krzyknęłaTobyostro,jaknapsy.–Zostańcie!
ZYeti-Jimmym!–Jakimwyklarować,żekompozycje
kwiatowe,serenadyimachaniepenisamitozamało,
byrzucaćsięnakażdąmłodąnie-Derkaczankę,która
pachnie,jakbybyłachętna?Zniknęlijużjednak
zarogiemgłównegobudynku.
DwajderkaczańscytragarzeopuściliJimmy’ego
naziemię.Osunąłsiębezwładnienaichkolana.
–GdziebędzieYeti-Jimmy?–spytali.–Gdziemożemy
nadnimpomruczeć?
–Będziemusiałbyćsam–oznajmiłaToby.–
Znajdziemymułóżko,apotempójdępolekarstwa.
–Pójdziemyztobą–powiedzieli.–Będziemy
mruczeć.–ZnówpodnieśliJimmy’egonakrzesełku
zesplecionychrąk.Pozostalistłoczylisiędookoła.
–Niewszyscy–powiedziałaToby.–Potrzeba
muciszy.
–MożezająćpokójCroze’a–stwierdziłaRen.–Prawda,
Croze?
–Ktoto?–CrozierprzypatrywałsięJimmy’emu,
któremugłowaopadałanaramię,któryśliniłsięwbrodę,
spazmatyczniedrapałsiębrudnąrękąprzezróżowy
materiałkombinezonuimocnośmierdział.–Skądwyście
goprzywlekli?Dlaczegojestubranynaróżowo?
Wygląda,kurde,jakbaletnica!
–ToJimmy–powiedziałaRen.–Pamiętasz,mówiłam
cionim.Mójdawnychłopak.
–Ten,cociępuściłkantem?Wliceum?Tenpedofil?
–Niebądźtaki–powiedziałaRen.–Właściwienie
byłamdzieckiem.Magorączkę.
–Nieodchodź,nieodchodź–wymamrotałJimmy.–
Wracajnadrzewo!
