Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ukresuhistorii,żyjemywluksusie,przynajmniejpod
względemposiadanychdóbriruchomości.
Talerzewyglądająnazabytkowe,anapewnodrogie.
Wtejchwilijednakmogłabywytłuccałyzestawinie
zrobiłobytowrażeniananikimopróczniejsamej.
Rebeccawyłaniasięzkuchnizpółmiskiem.
–Kochana!–mówi.–Wróciłaś!Imówili,żeznalazłaś
teżAmandę!Pięćgwiazdek!
–Niejestwnajlepszymstanie–mówiToby.–Cidwaj
paintbólowcyomaljejniezabili,apotem,ostatniej
nocy...powiedziałabym,żejestwszoku.Wstanie
Ugoru.–Rebecca,jakostaryOgrodnik,zrozumie,
cotoUgór.
–Jesttwarda–stwierdzaRebecca.–Dojdziedosiebie.
–Może–mówiToby.–Miejmynadzieję,żeniejest
chorainiedoznaławewnętrznychobrażeń.Pewnie
słyszałaś,żepaintbólowcyuciekli.Wdodatkuwzięli
miotacz.Nawaliłamnacałejlinii.
–Czasemwygrywasz,czasemprzegrywasz–mówi
Rebecca.–Pojęcianiemasz,jaksięcieszę,żeżyjesz.
Myślałam,żetedwaśmiecieniechybniezabijąiciebie,
iRen.Byłamchorazniepokoju.Aleotojesteś,choć
przyznam,żewyglądaszfatalnie.
–Dzięki–mówiToby.–Ładnaporcelana.
–Wcinaj,skarbie.Świniawtrzechpostaciach:bekon,
szynkaikotlety.–SzybkowyrzeklisięŚlubów
WegańskichOgrodników,myśliToby.NawetŻyrzynka
Rebeccabezzahamowańwsuwawieprzowinę.–Korzeń
łopianu.Liściemniszka.Psieżeberkanaprzystawkę.Jeśli
nieprzystopujęzbiałkiemzwierzęcym,jeszczebardziej
sięroztyję.
–Niejesteśgruba–zapewniaToby.ChociażRebecca
zawszebyłaprzykości,nawetkiedyjeszczerazem
