Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
DEFINICJE
1.DZIENNIK–zespółprowadzonychzdnianadzień
zapisków,odściśledokumentacyjnych,którychzadaniem
jestutrwaleniebieżącychwydarzeń(diariusz),dotakich,
którezbliżająsiędowypowiedziliterackich.Dzienniknie
stanowizgóryzałożonejkonstrukcji,ojegoukładzie
(zzasadychronologicznym)decydujeniezamiar
kompozycyjny,alebiegwypadków,któreautorutrwala.
Składającesięnańzapisymogąbyćzróżnicowanepod
względemkompozycyjnymitematycznym.
2.DZIENNIKINTYMNY–jednazgłównychformdziennika
(obokdziennikapodróży),istotnadlaliteraturyzwłaszcza
odczasówromantyzmu.Zacząłsiękształtować
naprzełomieXVIIIiXIXwieku(przedewszystkim
weFrancji),copozostawałowzwiązkuzformowaniemsię
nowychkoncepcjiludzkiejosobowości,kładącychnacisk
naindywidualizmiprzeżyciaosobiste.Dziennikintymny
mazregułycharakterotwarty,tzn.niejestzgóry
komponowanymdziełem,składasięzszereguzapisów,
dotyczącychrozmaitychproblemówitematów,
zróżnicowanychformalnie,związanychściślezsytuacją
autora.Jedynymobowiązującymporządkiemjestukład
chronologicznyzapisów,zgodniezdatamiich
powstawania,prowadzącywodbiorzeczytelniczym
dorekonstrukcjiosobowościautora.
Wliteraturzepolskiejnajbardziejznanesądzienniki
StefanaŻeromskiego,ZofiiNałkowskiej,Witolda
Gombrowicza.
JĘZYK
POTOCZNOŚĆ.Stylpamiętnikajestkolokwialny.
Domowypotocznejzbliżajągom.in.leksykaifrazeologia
uwzględniająceelementyslanguuczniowskiego(np.
„OK”,„bajery”,„babazpolwy”,„picnawodę”),
wulgaryzmyorazskładnia–dominujązdaniakrótkie,
nierozwinięte,konstrukcjerównoważnikowe.
TRADYCJAGATUNKU.Takitoknarracjiodwołujedziennik
