Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
skóry.Wciągadopłucpowietrze,nicinnegoniejestwstaniezrobić.
Jegotwarzjestmokraodłez.Kiedyodzyskujewreszciedośćsił,żeby
unieśćgłowę,Penelopaspoglądananiegozimno,jużsięnieuśmiecha.
–Powinieneśbyłpowiedziećmiodziewczynce,Ambrose.
Ambrosepodnosisięchwiejnienanogi.Światłanadalsiępalą;
nadworzetrwatensamponury,szarydzień.Alecieńpalącegobólu
dalejkrążywjegożyłach.
–Dziesięćlat–mówiPenelopa.–Wierzę,żeniezapomnisz.
DziesięćlatnaznalezienieMariannyEverly.Tojakbycała
wieczność,ajednachwilkazarazem.
