Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie:wokółprzedmiotubadań
21
my,wymieniajączarównonarracjeholokaustowe,jakteżwspomnienia
łagrowe55:
Obokjawniewyrażonejsamowiedzyjednostkiistniejewautonarracjiwar-
stwautajonejwiedzynatematwłasnejosobyiświata.Badaniesposobów
konstruowanianarracjipozwalapsychologowiprowadzącemuterapięnarra-
cyjnąwnioskowaćotym,conigdzieniezostałowyrażonewprost56.
Dlabadaczkijesttoargumentprzemawiającyzatropieniemwtekstach
autobiograficznychmiejscprzemilczanych.ZkoleidlaEakinaautonar-
racjajestpojęciemszerszymwstosunkudoautobiografiijakotekstów
spisanych,stanowibowiemcodziennąpraktykęmówieniaosobie57.
PojęciemautonarracjiposługujesięrównieżBarbaraGutkowska
wpracyprezentującejwybranezjawiskadwudziestowiecznegoauto-
biografizmu,począwszyodPamiętnikaStanisławaBrzozowskiego,
askończywszynaksiążkachPolkaiEuropejkaManueliGretkowskiej.
KorzystajączustaleńPaulaRicoeurabadaczkastwierdza,że„Autonar-
racjajestpowrotemdosamegosiebie,leczwpostaciprzefiltrowanejod-
niesieniamidowszystkiego,cozewnętrzneiinne”58.Odwołujesięteż
dokoncepcjitożsamościAnthony’egoGiddensa,któryrefleksyjnąauto-
narracjęwiążezestaleponawianąpotrzebąsamookreślenia59.
55
Zob.M.Czermińska,Autor–podmiot–osoba...,s.213.
56
Tamże,s.218.
57
P.J.Eakin,Wymoginarracji,wymogitożsamość,s.147.
58
B.Gutkowska,Odczytywanieśladów...,s.13.
59
Tamże,s.16.
